Sterren tot nu

We hebben al behoorlijk wat recensies geschreven (ondanks de relatieve radiostilte van de laatste maanden) en ik vind het tijd om even een round-up te doen.

Laten we beginnen met een ranglijst van het aantal sterren te doen.
0 sterren:1
1/2 sterren: 0
1 ster: 1
1 1/2 ster: 1
2 sterren: 8
2 1/2 sterren: 0
3 sterren: 12
3 1/2 sterren: 7
4 sterren: 27
4 1/2 sterren: 5
5 sterren: 10


Veruit de meeste keren wordt 4 sterren gegeven aan een boek. Op een totaal van 71 maar liefst 27 keer. Heel lage scores, daar zijn we dan weer voorzichtig mee, met slechts 1 keer nul, één en anderhalve ster. Dit wijst er klaarblijkelijk op dat we voornamelijk onze leukere leeservaringen willen delen of dat we toch nog steeds onder de indruk zijn dat mensen boeken kunnen schrijven en we daarom niet al te hard willen zijn (alsof we denken dat de auteurs zullen riposteren met een scherp "Doe het dan zelf, hè, snotneus!"). Het valt echter ook op dat we daar in het begin moeite mee hadden en dat de laagste sterren pas later begonnen te vallen (waarbij we dan een leuker boek wensen). Ikzelf slaag er bijvoorbeeld in in een en dezelfde post een totaal niet leuk boek toch 2 sterren te geven en Tom Wolfe 3 sterren ondanks dat ik het niet goed vond... Dus toch nederigheid, zeker bij een monument als Wolfe...

Soit, we worden er beter in. Nog steeds af en toe te lange besprekingen (mea culpa) misschien, maar wie schrijft die blijft en we vinden alle recensies leuk en goed.

Dus voor onszelf en al die anderen die mee gaan boekenwijzen met ons: ***** :-)

Water voor de olifanten - Sara Gruen

Genre: roman


In't kort: Net voor zijn dierenarts-examens verliest Jacob plots zijn ouders in een auto-ongeluk. Het examen wordt niks en Jacob besluit er op uit te trekken.

Een rondreizend circus kruist zijn pad. Hij wordt aangenomen als dierenverzorger/dierenarts en krijgt op een gegeven moment "Rosie", een schijnbaar ontembare olifant, onder zijn hoede.

Een gelijktijdige uitdaging is de mooie Marlena. Zij is echter al bezet door de "psycho" August. Jacob heeft het moeilijk om zijn gevoelens voor Marlena te onderdrukken, wat ernstige gevolgen heeft...


Mijn oordeel: Deze roman leest als een trein. Het is fantastische vakantie/trein literatuur. Al is het literatuur met een kleine l, maar dat maakt niets uit. Het verhaal is boeiend en je wilt blijven lezen. Alleen jammer dat de karakters een tikkeltje cliché en weinig uitgediept zijn.


Eindoordeel:
****

The Book of Fate - Brad Meltzer

In 't kort:
8 jaar na een mislukte moordpoging op de president, waarbij één van diens naaste medewerkers, Ron Boyle, om het leven komt en een andere, Wes, voor het leven verminkt wordt, duikt Boyle levend en wel op in Maleisië. Het is slechts het topje van een ijsberg van een politiek complot vol geldlust en moord.

Mijn oordeel:
Dit boek is m.i. het papier waarop het is gedrukt niet waard. De personages zijn psychologisch oninteressant en oppervlakkig, er komen personages in voor die totaal nutteloos zijn... Nu, het is opgezet als een politieke thriller, met zoals steeds een paar corrupte mensen bij CIA en FBI om de boel op te smukken. In dergelijke romans en blockbuster films zijn personages over het algemeen bijkomstig (zie ook Dan Brown, Tom Clancy en gelijksoortigen) maar hier is het toch al te gortig. Nico, bijvoorbeeld, moet een religieuze fanatiekeling voorstellen die omwille van zijn geloof is gaan moorden. Brad Meltzer maakt er een karikatuur van. Dat was denk ik niet de bedoeling.

Bovendien maakt de auteur een heleboel fouten die mij al van bij aanvang van het boek stoorden.Voorbeeld: De aanslag gebeurt op het einde van de eerste regeerperiode van president Leland Manning. Er wordt duidelijk gemaakt dat dat na George W Bush is. Bij de aanslag zijn we dus in 2012 en het boek moet zich daarom afspelen in 2020. Er rijden echter nog steeds auto's uit 2005 ("A brand new Mustang), jonge mensen sukkelen met die verdomde nieuwe GSMs, wat echter tegen die tijd normaal zou moeten zijn. De auteur is met andere woorden zelf vergeten dat zijn boek zich in de toekomst afspeelt. Niet echt slim.

Het is gewoon een van de vele boeken die een goed idee hebben uitgemolken tot een pil van +500 pagina's en daarmee toch weer een groot publiek hebben bereikt. Mijn gok is dat er daarom niet echt veel redactie aan te pas is gekomen, het verkoopt toch wel. Het enige voordeel aan dergelijke boeken (en films): je blijft lezen omdat je uiteindelijk wilt weten waar de personages zich druk om maken. Ook dat is dan teleurstellend.

Opvallend is ook dat, na het succes van Dan Brown en zijn complottheorieën, dit soort boeken ineens overal opdoken. Hier worden de vrijmetselaars erbij gesleept. Eens erbij gesleept, zitten ze er echter voor spek en bonen bij en wordt niet echt duidelijk wat hun rol precies is. Oh ja, en uiteraard spelen symbolen een bepaalde rol. Op het moment dat de symbolen verklaard worden, is Brad Meltzer er echter al in geslaagd om ze voor een groot deel te verklappen. Grappig, maar echt heel slecht, is dat op een bepaald moment een expert in spelletjes en puzzeltjes erbij gehaald wordt om dit op te lossen, maar dat zijn rol ineens ophoudt zonder dat hij zelf het antwoord geeft. Waarom hem er dan bijhalen!!??

Kortom: dit is een boek dat gewoon de regeltjes van politieke thrillers er heeft bijgehaald en er dan een flauw verhaal omheen heeft gebreid. We zijn nog nauwelijks begonnen en we hebben al een moord, een accidental hero, een roddeljournaliste die eigenlijk wacht op dat ene verhaal (raad maar hetwelke dat zal worden dan!!) en een paar complotten binnen geheimzinnige groeperingen (vrijmetselaars dus) zodat mensen zich zouden gaan afvragen of dat echt allemaal echt waar is (kijk maar naar de commotie rond The Da Vinci Code). Ik geef je een tip: NEE!!!

Ach ja, het is niet echt mijn soort boeken. Als je goede romans over politieke intriges en complotten en corrupte CIA en FBI agenten wilt lezen, ga dan voor het topwerk zoals van James Ellroy (zie ook American Tabloid elders op deze blog).


Eindoordeel:
Dit is een vod die ik eigenlijk na een paar pagina's opzij had moeten gooien.
Voor liefhebbers van snellezende complottheorieboeken is het misschien wel ok, bij mij faalt het jammerlijk: *