8 september 2008

Travels in the Scriptorium - Paul Auster

Genre: metaroman

In't kort: Een aan geheugenverlies lijdende man (niemand kent zijn naam, in het boek noemen we hem Mr. Blank) zit in een kamer, schijnbaar opgesloten, waar hij zich afvraagt wie hij is en of hij buiten kan. Door mensen die hem komen verzorgen of interviewen, blijken we te weten te komen dat hij in een soort van psychiatrisch verzorgingstehuis zit.

Het verhaal is, zoals wel vaker bij Paul Auster, een metafysische zoektocht naar de realiteit en wat ons ik daarin betekent.

Mijn oordeel:
Zoals al eerder aangehaald: ik hou van de stijl van Auster. En ook hier weer. Het is een heel dun boekje (130 pagina's) en ook hier weer slaagt Auster erin mijn aandacht goed bij het boek te houden.

Buiten het boek is geen werkelijkheid. Dat is, volgens mij, ook een van de theorieën die uit Austers boeken naar voor komt. En dat hij dat effect zo kan overbrengen, tja, dat vind ik boeiend. Dit boek is bovendien op een vreemde manier ook grappig (Mr. Blank is in al zijn hulpeloosheid misschien wel triest, maar ook een beetje grappig).

Op het einde wordt ook duidelijk wie hij is en waarom hij opgesloten is, maar ik vertel het maar niet :-D.

Auster is bij mij altijd een certitude. Vind ik even geen boek dat me boeit, dan neem ik een Auster: altijd prijs.

Eindoordeel: ****

7 september 2008

De heks van Wefford - Michael Jecks

Genre: middeleeuwse detective

In 't kort: Ex-tempelier sir Baldwin en baljuw Simon Puttock wonen in een klein dorpje in Devonshire, en samen zorgen zij voor het bestrijden van de misdaad. Op een dag wordt het lijk van Agatha Kyteler gevonden, gruwelijk verminkt. Zij was voor sommigen een bekwame vroedvrouw en kruidenmengster, voor anderen een ordinaire heks. Mensen genoeg die een motief hadden om haar te vermoorden, alleszins, maar een op de vlucht slaande herder lijkt de voor de hand liggende dader. En dan valt er een tweede dode, op krèk dezelfde manier vermoord.

Mijn oordeel: Een detective zoals we er al heel wat hebben zien passeren, maar dan overgoten met een middeleeuws sausje. Het verhaal komt heel erg traag op gang, de eerste dode valt pas op blz 52, de tweede 100 pagina's later. Ondertussen hebben we al een aantal keer mogen lezen dat het verschrikkelijk koud is, dat de winter uitzonderlijk streng is en dat iedereen heel erg veel moeite heeft om zich te verwarmen. Oh ja, en het vroor dat het kraakte...

Je moet even doorbijten vooraleer je in de flow van het verhaal komt, maar uiteindelijk wordt het toch een page-turner. De uiteindelijke ontknoping is niet echt verrassend of ingewikkeld, integendeel, maar dat doet niet af aan de verdienste van de plot, die je toch een paar keer heeft doen twijfelen. Niet briljant, niet slecht.


Eindoordeel: *** (met een halve ster extra omdat ik op vakantie was, en dus erg goed gehumeurd)

Shadowbrook - Beverly Swerling

Genre: roman

In 't kort: het boek speelt zich af tussen 1745 en 1758, in de Verenigde Staten en Quebec. De historische setting focust op de oorlog tussen de Engelsen en Fransen om heerschappij in de Nieuwe Wereld, met de Indianen er tussenin. Daarin volgen we Cormac Shea en Quentin Hale, twee blanke halfbroers die grootgebracht zijn bij de Indianen. Zij zijn zogenaamde 'bridge-persons', mannen die de twee beschavingen met elkaar in verband brengen, en hebben een grote droom waarin de Indianen vreedzaam naast de blanken leven.

Daarnaast is er ook nog het verhaal van Nicole Crane, een jonge Franse dame van Engelse afkomst, die als Arme Klare het klooster van Quebec wil intreden.


Mijn oordeel: een verhaal over trouw, verraad, liefde, dromen en oorlog. Het verhaal wordt chronologisch verteld, maar vanuit verschillende locaties, en dus elke keer door iemand anders verteld. Zo worden verschillende verhalen door elkaar heen verteld, en dat kan even verwarrend zijn. Omdat ik het boek even had laten liggen, ben ik helemaal opnieuw moeten beginnen. Maar de auteur beloont je voor je inspanningen met een ravissant verhaal, waarbij de historische couleur locale zorgt voor een extra toets bij een al heel knap ineengeknutselde roman. En dat de Indianen achteraf met lege handen achterblijven, dat zal niemand verrassen.

Ook nog leuk: je steekt er nog wat van op. Wie wist dat Miami, Ottawa en Delaware ook namen zijn van Indianenstammen ?


Eindoordeel: **** 1/2

2 september 2008

Steve Martin - Shopgirl

Genre: Waste of time

In't kort:
Mirabelle, een 28-jarige tekenares werkt, om rond te komen, in de handschoenenafdeling van een grote winkel (zoals de INNO of de Bijenkorf). Ze heeft al jaren last van een depressie, veroorzaakt door het uitkomen van een jarenlange affaire die haar vader (de vaderfiguur, jawel) had met de buurvrouw.

Ze is in het begin ook alleen, tot er plots twee mannen in haar leven opduiken, de sociaal inadequate sukkel Jeremy en de sociaal schijnbaar correcte, rijke playboy Ray Porter.

En verder gebeurt er best weining. De vrouw is naïef en onvolwassen, de mannen zijn op sex belust en ook onvolwassen. De bildung die dan normaliter zou moeten plaatsvinden heb ik gemist, maar zal dan vast in de laatste 40 pagina's nog snel gekomen zijn.

Mijn oordeel:
Ik heb het nochtans korte boek (175 pagina's) na 130 pagina's weggelegd omdat we op dat moment nog steeds aan de karakterstudies bezig waren en er echt geen enkel interessant feit naar voren kwam. Het interesseerde me echt geen ene ruk meer.

Nu, ik houd wel van uitgediepte personages, maar ik hou ook wel van een beetje verhaal. Dit boek krijgt op Amazon e.d. wel goede reviews, maar ik snap de fuss niet. Er is ook een film van gemaakt met dezelfde titel en met Steve Marin himself als de rijke, suave Ray Porter. Dit ruikt een beetje naar zelfbevlekking.

Dit boek ging nergens heen. Boeken die op karakters alleen steunen kunnen heel goed zijn (bijvoorbeeld "The Sea" van John Banville) maar hier is het dodelijk saai.

Amerikanen zien er misschien ook een parodie op de oppervlakkigheid van LA e.d. in. Niet erg geslaagd, me dunkt.

Eindoordeel:
Skippen die handel! *

1 september 2008

JMH Berckmans 1953 - 2008

JMH Berckmans, een held uit mijn jeugd, is niet meer.

Alleen al omdat hij me op mijn zestiende leerde dat er ook iets anders bestaat dan makkelijke, schuif-maar-binnen literatuur, wil ik hem hier vermelden. Er was meer dan Jos Vandeloo en Ward Ruyslinck. En wat voor iets! Een (vooral in later werk) bijna uitgebraakte en uitgescheten kroniek van de (onder)buik.

Golf na golf van berichten uit de marginaliteit en de psychiatrie, twee werelden waar hij kind aan huis was.

Soit: we nemen afscheid van een literaire gek.

(foto: Dr. Duke (Flickr))