Leren argumenteren met vader en zoon - Frans van Eemeren e.a.

In't kort:
In de jaren '70 en '80 verscheen deze cartoon in Het Parool. De vader is politiek rechts, de zoon een linkse rakker. Hiermee vertolken ze de heersende politieke stemmen van die tijd en zijn ze het, uiteraard, nooit eens.
De discussies tussen vader en zoon worden hier gebruikt als basis voor een korte theorie over de argumentatieleer - tips en tricks om beter te leren argumenteren.

Mijn oordeel:
Ooit, een tiental jaar geleden, hadden de NSH het plan om de discussie in al haar facetten te bekijken en op die manier steeds de perfecte discussie te laten plaatsvinden. Te vaak, vonden we, verzeilt een op het eerste gezicht veelbelovend meningsverschil in een niets verhelderend welles-niets steekspel waar niemand wat aan heeft. Terwijl het net leuk zou moeten zijn om steeds jezelf in vraag te stellen, doen we dit vaak niet en barricaderen we onze eigen stelling met wat we ook maar kunnen vinden.

Wat dat betreft is het boekje zeker leuk en toont het vooral hoe je een discussie NIET moet voeren. Cirkelredeneringen, op de man spelen... het komt er allemaal in voor. Alleen: de verschillende strips verklaren zichzelf toch meestal al en dan voegt de uitleg aan de rechterkant niet zo gek veel toe. Het leuke aan dit soort strips is als je de clou zelf herkent. Als iemand een grap aan je uitlegt, dan is er wat fout met de grap. En daar schort het aan in dit boekje.

En als onderzoek van discussies doet het weinig meer dan bevestigen wat je eigenlijk al weet. Misschien was het nuttiger geweest niet per strip steeds een uitleg te geven, want zo vallen we toch een paar keer in herhaling. Per onderwerp een korte inleiding en dat dan stofferen met voorbeelden had m.i. beter gewerkt. Maar ach, het boekje is al zo dun, dan bleef er niet veel meer over.

Het is veel leuker om zelf een nepdiscussie te voeren en de regels met de voeten te treden.

Eindoordeel:
Minder leuk dan verwacht, maar wel aardig.
***

PS: Wat is er dan ooit van dat discussieproject geworden? Euhm, ja, dus... we willen uiteraard eerst zeer grondig ons onderzoek hebben gedaan voor we met resultaten naar buiten komen. Een dergelijk complex onderwerp laat zich niet zo snel kisten, nee nee, dit is té belangrijk.... (kuch, ahum, nietwaar?) :-)