Genre: Roman
In't kort: Dwight Wilmerding is pas achtentwintig jaar oud, maar heeft een full-blown midlife crisis. Op zich niet vreemd: hij woont met wat vage vrienden in een klein appartement en zijn baan is niet bepaald sfeerverhogend. Aangemoedigd door één van zijn kamergenoten begint hij experimentele pillen te slikken die hem over zijn besluiteloosheid heen moet helpen. Wanneer hij ook ontslagen wordt en vervolgens uitgenodigd door een highschool sweetheart om naar Ecuador te komen, reist hij af. Mits een bijzonder ongeloofwaardige en voor mij volkomen onnodige kunstgreep van de auteur, vind hij daar, midden in de jungle, de liefde, de antwoorden en zodoende dus de zin van het leven.
Mijn oordeel: Kunkel wordt door critici in één adem genoemd met Dave Eggers en Jonathan Safran Foer. Ik hoop dat die critici daar dan een lekkere cent aan overgehouden hebben. Wat mij stoorde, was de ongeloofwaardigheid van het einde, het regelmatige ineenzakken van het verhaal (zozo, meneer zat aan de placebo’s, nee maar, wat een verrassing, ho ho). Kortom: het had wat mij betreft spannender en beter gekund. Sommige dialogen zijn bij wijlen zeer goed, heel grappig en herkenbaar geschreven. Het intrigerendste vind ik nog, dat de audio-versie, als die er komt, volgens mij perfect door Figor kan ingelezen worden.
Eindoordeel: **1/2 voor het boek (**** voor de toekomstige-Figor-audio-versie)
2 opmerkingen:
Als ze me bellen, doe ik het!
Als Figor maar niet ook naar Ecuador hoeft af te reizen naar een high school sweetheart, vind ik alles best.
Wat mij intrigeert is...waarom Figor?
Een reactie posten