In't kort:We volgen een renner die zich, in een overgangsetappe in de Tour de France, tegen beter weten in, alleen op kop weet. Wat volgt is een beschrijving van de eerst euforische maar later steeds pijnlijker tocht van een knecht die even uit zijn rol stapt.
Mijn oordeel:
Thijs Zonneveld is zelf renner geweest (al zei zijn naam me niets) die nu onder andere columns schrijft voor wielertijdschrijft De Muur. Dus hij weet waarover hij het heeft.
Dit is een verdienstelijke eerste roman, al is de titel 'roman' een beetje overdreven. Door wat vormgevingskundige ingrepen beslaat het boekje een goede 150 pagina's, maar je hebt het in minder dan twee uurtjes uit.
Het is wel eens leuk om in het hoofd van een renner te zitten, maar het is niet memorabel. "De Renner" van Tim Krabbé vond ik dan beter, al is dat boek niet lang blijven hangen. Een lot dat ook dit boekje beschoren is.
Eindoordeel:
Voor al wie graag de Tour kijkt en eens wil weten wat er in het hoofd van zo'n renner omgaat, is dit een leuk tussendoortje. Maar meer ook niet.
**
1 opmerking:
Bedankt voor een interessante blog
Een reactie posten