In't kort:
Stitches is de autobiografie van de auteur. Zijn jeugd was, kort gezegd, een hel. Een moeder die niet van hem hield, een vader die er nooit was of die niets zei, een krankzinnige grootmoeder...
David zelf krijgt vrij jong een kankergezwel in zijn nek dat verwijderd moet worden, waardoor hij zijn stem tijdelijk kwijt raakt en nog meer teruggetrokken gaat leven.
Mijn oordeel:
Dit is een duistere strip. Geen wonder natuurlijk, het leven van de jonge David is ook niets om vrolijk van te worden. De tekeningen zijn zo getekend dat ze perfect de angsten, emoties, twijfels van de opgroeiende jongen tekenen. De moeder is, letterlijk, geboren met het hart op de verkeerde plaats (aan de andere kant van de borstkas). Dat ze opgegroeid is in een gezin met een tirannieke moeder heeft haar ook geen goed gedaan. En dit zet ze nu verder in de opvoeding van haar eigen zoon.
De vader schittert door afwezigheid in het huishouden en ontvlucht zijn verantwoordelijkheid. Later blijkt ook dat de vader een enorm schuldgevoel heeft omdat hij zijn zoon al zeer jong aan röntgenstralen heeft blootgesteld en zo het kankergezwel heeft doen ontstaan.
Dit verhaal had nooit zo duidelijk verteld kunnen worden in een biografische roman. De stripvorm slaagt daar uitstekend in. We leren misschien wat weinig over de beweegredenen van Davids moeder, maar die zijn ook voor hem onduidelijk. We krijgen wel een aantal aanwijzingen. Zo is de moeder ook slachtoffer van haar tijd en weet ze zich gevangen als huisvrouw in een huwelijk met een saaie echtgenoot terwijl ze zelf op vrouwen valt. Die kant wordt wat onderbelicht. Probeer maar eens een liefhebbende moeder te zijn als je dat alleen maar bent omdat de samenleving dat van je verwacht...
David is dus uiteindelijk evenzeer een slachtoffer van zijn tijd waarin niemand is of mag zijn wie ze echt zijn. Je voelt je dan ook steeds niet op je plaats.
Eindoordeel:
****
Andere gelezen comic: "Ghost World" van Daniel Clowes. Vrij onderhoudende comic over twee verveelde tienermeisjes die in Amerikaans Suburbia gevangen zitten. Ze hebben de keuze om te blijven en porberen geluk te vinden in de middelmaat of zich blijven wentelen in cynisme en een hoop op een toch niet komend leuker leven. De film was beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten