In 't kort: We volgen een dag uit het leven van de bewoners van een oud grachtenpand te Amsterdam.
Sera, dichter, haar man Leonard, jurist, hun drie kinderen en de schoonouders van Sera woonachtig op een andere verdieping.
Heden en verleden wisselen elkaar af. We krijgen inzage in de familieverhoudingen, het oorlogsverleden én het mysterie van de menselijke resten die gevonden worden in een put bij een Gooise villa.
Mijn oordeel: Ik ben van het type "veilige" lezer. Ik pak uit de bieb niet zomaar een boek van een auteur mee die ik niet ken. Ik ga veelal af op recensies om nieuwe auteurs te ontdekken óf ik lees weer eens een boek van een schrijver die zich bij mij al bewezen heeft. Haasse valt in die laatste categorie. De meermin is een van de laatste boeken van haar die ik nog níet had gelezen (zie besprekingen van andere boeken Haasse op Boekenwijzen). Dit vanwege het tot voor kort ontbreken van dit boek in mijn bieb.
Het is zeker niet haar beste roman, maar heeft nét voldoende mysterie-gehalte waar ik bij Haasse zo van hou. De verklaring waarom ik deze roman nét wat minder vond ligt 'm, vermoed ik, in de hoeveelheid personages dat in deze boekomvang wordt opgevoerd. Ik heb liever een beperkt aantal dat voldoende aandacht krijgt en uitgediept wordt, dan veel hoofd- en bijrollen waarbij je je heel erg goed moet concentreren op de vraag: wie was dat ook alweer en welk verband had die nu met wie? Die laatste oefening moest ik in dit boek geregeld doen en dat doet afbreuk aan mijn leesplezier.
Eindoordeel: ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten