In't kort:Het (niet nader genoemde) hoofdpersonage en een bij een voedselbedeling tegengekomen vriend Celis (allebei jonge dertigers), besluiten om niet langer mee toe doen aan de dwingelandij van de maatschappij (werken, geld verdienen, huisje kopen, kindjes maken...) en de totale vrijheid van het niets doen op te zoeken (op kosten van diegenen die wel in de dwingelandij blijven).
Door eerst een uitkering, vervolgens kleine diefstallen en zelfs prostitutie kunnen ze dit een tijd volhouden. Maar voor hoe lang?
Mijn oordeel:
Een tijdje geleden las ik Reus, wat eigenlijk gaat over vrouwelijke dertigers. Dit is in zekere zin misschien de mannelijke versie van de zoektocht naar de betekenis van het leven.
Het leest lekker vlot weg, is af en toe zeer entertainend. Vooral Celis moet voor de kwinkslagen zorgen met zijn vreemd gedrag en zijn wat simpele levensvisie. Alleen is het, alweer, een bonte verzameling vreemde personages die op de lezer afkomen. Vreemd genoeg heb ik de laatste tijd wel meer van dat soort Vlaamse boeken gehad. vreemde personages die vooral nadenken over het leven en uit de maatschappij willen stappen. Straks ontdekken we zowaar een Vlaams motief :-)
Veel inzichten houd ik niet over aan deze roman, maar het was een aangenaam geschreven boekje, en dat is toch ook heel wat. Eindoordeel van de auteur is dat er geen ideaal bestaat: zowel uit als in de maatschappij is het behelpen.
Eindoordeel:
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten