Edward en Florence zijn net getrouwd. In het hotel van hun huwelijksreis kijken zij vol spanning de eerste huwelijksnacht tegemoet.
Ze hebben allebei andere redenen om er met zin dan wel weerzin op te wachten en om er, ieder voor een eigen reden, bang voor te zijn.
Mijn oordeel:
Dit korte boekje speelt zich helemaal af in de hoofden van de beide protagonisten. We leren hoe Florence en Edward allebei uit een andere achtergrond komen. Maar allebei zijn ze wel stevig geworteld in een Victoriaanse preutsheid. De eerste nacht is ook meteen de eerste keer.
Het is tegelijk ook een blik op veranderende tijden. Het speelt zich af begin jaren '60, net voor de sexuele revolutie de wereld en de visie op sexualiteit zal veranderen. In Florence en Edward zie je twee aspecten van die tijd: een zit stevig vast in de oude tijd (preuts, a-seksueel), terwijl de andere klaar is om bijna letterlijk en figuurlijk de nieuwe tijd te bespringen.
Daarnaast zien we hoe liefde niet kan blijven bestaan als er niet gepraat wordt. Edward en Florence houden van elkaar maar kennen elkaar niet.
McEwan brengt een mooie visie op deze worsteling van Edward en Florence om te leren leven met enerzijds hun wensen, anderzijds hun beperkingen en de moeilijkheid om als koppel tot een bevredigend vergelijk te komen. Waar het boek moeite heeft op gang te komen, krijgen we steeds meer lagen die zowel het gedrag van Florence als dat van Edward wat beter duiden. Dat maakt het boek uiteindelijk een interessante psycholgische denkoefening. Of hoe twee geliefden elkaar ook kunnen kapotmaken.
Eindoordeel:
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten