In't kort:Bunny Munro, huis-aan-huis verkoper van beauty products voor vrouwen, is een onverbeterlijke schuinsmarcheerder die, na een zoveelste veroveringstocht, zijn vrouw thuis aantreft, met een koord rond haar nek, bengelend aan de gordijnrail. Na een vruchteloze poging om hun zoontje, Bunny Jr bij de schoonouders te dumpen, besluit hij om zijn zoontje dan maar de knepen van het vak aan te leren door hem mee te nemen op een volgende verkoopsronde. Mijn oordeel:
Het zal aan mij liggen, maar het boeide me totaal niet. Op zich leuk geschreven, met een stijl die je als lezer voortduwt in het verhaal, maar Bunny Munro is niet een personage waar ik sympathie voor heb: hij zuipt, hij verkracht en hij sleurt zijn zoon mee in de afgrond. Nadat hij eerst zijn vrouw zo kapot heeft gemaakt dat ze zelfmoord pleegt. Zijn louteringstocht langs klanten (makkelijke vrouwen, hoopt hij) is beschamend.
Nu, ik denk ook niet dat Nick Cave wil dat we dit personage sympathiek vinden, en het is keiharde satire op dit soort huis-aan-huis verkopers en charlatans. Daar is hij dan wel in geslaagd. Alleen geloofde ik niet in de "loutering" op het einde en de "het is allemaal de schuld van een slechte opvoeding" op het einde. Het is een determinisme waar ik me niet mee wil verzoenen.
Eindoordeel:
**1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten