Titus verliest op jonge leeftijd zijn vrouw Kat door een stom ongeluk: een vrachtwagenchauffeur die achteruit rijdt en haar aanrijdt. Titus erft hierdoor onverwacht een fortuin.
Op zoek naar zichzelf en loutering trekt hij eerst naar Kopenhagen en laat het lot hem dan naar eerst Barcelona en uiteindelijk New York brengen.
Mijn oordeel:
Deze roman is niet echt geslaagd in zijn opzet. Volgens mij wordt hier getracht het verwerkingsproces van een man te schetsen en hoe dit ertoe leidt dat je jezelf in het centrum ziet van alleen maar chaos. Echter, ik geloofde het verhaal niet, ik voelde het hoofdpersonage niet. Naast Titus heb je ook zijn moeder (Anneke) en een mensenschuwe schrijver (Buurman Schrijver) die dan voor de verklarende noten moeten zorgen, maar ze worden zo sporadisch opgevoerd dat je ze telkens weer vergeten bent. Het verhaal leidt ook nergens toe.
Tuurlijk, ik heb nooit een dergelijk drama moeten meemaken en hoop dat ook nooit te moeten, maar de apathie die Titus hier uitstraalt klopt niet. Het boek al evenmin. Wat overblijft zijn soms mooie zinnen. Dit is niet genoeg om het boeiend te houden.
Eindoordeel:
**
Geen opmerkingen:
Een reactie posten