Mijn oordeel: Dit boek werd getipt door de Opzij in een artikel over hoe feminisme op een meer humoristische (en dus succesvollere) manier onder de aandacht gebracht kan worden. Ik heb het meteen besteld, want uiteraard razend benieuwd. De feministische literatuur die ik tot nu toe heb verorberd was veelal wetenschappelijk van opzet. Dit boek is vanuit persoonlijk perspectief & met een kritische reflectie op de hedendaagse maatschappij geschreven. En het is inderdaad een zeer geestig boek waarvan passages zoals deze erg goed blijven hangen:
"But of course you might be asking yourself, 'Am I a feminist?'[...]So here is the quick way of working out if you're a feminist. Put your hands in your pants.
a) Do you have a vagina? and
b) Do you want to be in charge of it?
If you said "yes" to both, then congratulations! You're a feminist"
Klein minpuntje: Ik heb waarschijnlijk wel een paar grappen gemist, omdat er:
1] wel wat Engelse woorden in voorkomen die ik echt niet ken
2] bekende Britten in voorkomen die ik ook niet ken
Eindoordeel: ****
2 opmerkingen:
Zoals wellicht ondertussen geweten is, steun ik ten volle de feministische zaak. Niet echt actief (loop niet mee in betogingen) maar wel in het proberen van het ingaan tegen al te vastgeroeste ideeën die je her en der nog hoort (meer dan je zou denken). Diegenen die daarbij willen denken dat ik 'onder de sloef' lig: dat is jouw probleem, niet het mijne.
Af en toe lees ik er ook wel eens een boek over, altijd na een positieve bespreking door Inez. Vooral boeken die het feminisme op een misschien net iets andere manier benaderen en als dusdanig een frisse draai eraan geven zijn dan prettig om lezen.
"Het idee M/V" was wat dat betreft een aanrader. Zo ook absoluut "How to be a Woman" van Caitlin Moran. Caitlin Moran is een columniste en verstaat en beheerst als dusdanig de kunst om de lezer aan het blad gekluisterd te houden. Dat doet ze met veel humor, zonder ooit de zaken te ridiculiseren. Op deze manier gaat ze vooroordelen en aannames te lijf over vrouwen, over hun strijd voor gelijkheid en bijvoorbeeld tegen de huidige misconceptie dat het eigenlijk de page 3 stoeipoezen zijn (Katie Price aka Jordan) die de vlag van het feminisme dragen (as if, zeg!).
Ook: er is weinig bitterheid te bespeuren in haar betoog én ze haalt er niet noodzakelijk wetenschappelijke bewijzen bij om ten allen prijze haar gelijk te bewijzen. Het zijn alledaagse zaken die dicht bij iedereen staan.
Ik raad dit boek aan iedereen aan, het meest aan zij die denken dat het feminisme geen bestaansrecht meer heeft en dat het bevolkt wordt door gefrustreerde, manhatende vrouwen. Dit boek bewijst het tegendeel (een tegendeel dat ik al wel kende, uiteraard).
Als bonus kom je ook te weten waarom "China in your hand" van T'Pau een extreem hilarisch nummer is (het is zéér grappig, trust me).
****
Oh ja, de referenties naar Britse zaken waren voor mij geen belemmering. Jarenlange BBC indoctrinatie, denk ik...
Een reactie posten