Sally Bauer is in 1939 de eerste Scandinavische vrouw die het Kanaal zwemmend oversteekt. Ellen probeert in 1983 hetzelfde te doen.
Mijn oordeel:
"Happy Sally" heeft me niet voldoende weten te boeien, ondanks dat er voldoende elementen zijn die een boeiend verhaal zouden kunnen vertellen. Sally Bauer was een bijzonder figuur die in het omineuze jaar 1939 het kanaal overzwemt. En ook een best boeiend leven heeft. Haar verhaal komen we te weten via dagboekverhalen. Ellen is dan weer een complex figuur die het, zo lijkt, moeilijk heeft met haar verloren vrijheid in haar huwelijk en met de twee kinderen. Haar (mislukte) poging is symptomatisch voor haar onvermogen om nog duidelijke doelen te hebben of ze te bereiken in het leven.
De parallellen tussen levens van verschillende vrouwen in verschillende tijdperken zie je bijvoorbeeld ook in de film "The Hours'" (het boek heb ik (nog) niet gelezen). Daar klopt het helemaal, zie je de parallellen goed en daardoor grijpt het ook aan.
Maar de stijl die Stridberg hanteert was voor mij moeilijk te volgen. Het is moeilijk te achterhalen wie op verschillende momenten de verteller is, het is alsof de vertellers in elkaar overvloeien (is het Ellen zelf? Eén van de kinderen?). Of er moet nog een verteller zijn die wel zeer dicht bij de personages betrokken is maar waar we geen zicht op hebben. Het zorgt er voor dat het in het begin van het boek moeilijk is om je vast te bijten in het boek omdat je je dit afvraagt: wie is hier aan het woord, wat is zijn/haar rol in dit alles? Bij momenten was het boeiend, maar Stridberg slaagde er bij mij niet in om die interesse vast te houden. De 'flow' werd doorbroken.
Het verhaal van Ellen is aangrijpend, maar het grijpt niet aan.
Eindoordeel:
Veelbelovend thema dat onvoldoende uit de verf komt.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten