Genre: DetectiveIn't kort: Chris Hoop, een jonge schrijver die, om rond te komen (en vooral zijn drank en drugsverslaving te kunnen betalen) ook privé-detective is, wordt door meneer Janssen gevraagd om diens vrouw Debby op overspel te betrappen.
Hij wordt daarbij geholpen door zijn bovenbuurman Dave, een getatoeëerde Lamme Goedzak, type ruwe bolster, blanke pit.
Tussen zijn detectivewerk en zijn nacthelijke braspartijen door is Chris Hoop ook nog de vader van Gijs, uit een relatie met zijn ex Lisa. Deze roman gaat deels ook over hoe het is om een jonge vader te zijn.
Mijn oordeel:
Dit boek leest bijzonder vlot weg. Het doet in het begin heel erg denken aan die typische Amerikaanse hardboiled detectives (boek en film) waarin de detective vooral staat te drinken en sigaretten te roken en bijna per abuis een zaak oplost.
Ook de femme fatale is present: Debby, de vrouw die hij op overspel moet betrappen, windt elke man om haar vinger.
Het hoofdpersonage maakt echter een psychologische groeispurt door in het boek. In het begin is Chris Hoop vooral de typische loser detective die in grimmige cafés zichzelf lazarus zuipt en vooral in zijn fantasie alle vrouwen kan verleiden en tot sexuele hoogtepunten brengt. Eens de roes is uitgewerkt, echter... Halverwege het boek komt er echter de katharsis waardoor hij wel moet inzien dat het anders kan en moet. Ik ga niet zeggen wat de katharsis is, want dat verklapt te veel. Deze katharsis verandert ook de toon en opzet van het boek: de personages zijn niet langer van bordkarton en worden "volwassen". Een intellectueel zou er bijna een "entwicklungsroman" in kunnen zien.
Dave moet bij dit alles zorgen voor de komische noot. En slaagt daar zeker in. Het is een zeer leuk personage, al dringt de vergelijking met Walter Sobchak uit The Big Lebowski zich hier op. Dat geldt trouwens voor heel het detective gedeelte van het boek. Geen verrassing, echter, aangezien TBL vrij duidelijk op het genre van de hardboiled detective is geënt. En de uitgever van dit boek is... Lebowski!
Al bij al een zeer leesbaar boek dat halverwege drastisch van toon verandert en dan vooral focust op de psychologie van Chris als jonge vader van Gijs. Het begint luchtig en eindigt ernstig. Chris Hoop wordt volwassen in dit boek. Dat is verrassend. Dat maakt het boek aan de ene kant beter, aan de andere kant wordt het daardoor enigzins onevenwichtig. Het boek weet niet goed wat het wilt zijn. Als lezer was ik daardoor ook even de weg kwijt.
Maar ik moet zeggen dat Henk van Straten een goed verhaal schrijft en ook geloofwaardige, like-able personages kan creëren: Dave is ook echt een lamme goedzak (Gast!) die je in je armen sluit ondanks duidelijke gebreken (ook daar weer: Walter Sobchak).
Eindoordeel:
***1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten