In 't kort:Alfred is een jonge geoloog die naar Noord-Noorwegen gaat om veldonderzoek te verrichten. Hij wil de hypothese van zijn promotor professor Sibbelee bevestigen, namelijk dat ronde gaten die daar in de bodem zitten veroorzaakt zijn door meteorietinslagen. Deze ambitie wordt gevoed door het verlangen het werk van zijn vader voort te zetten. Hij kwam om tijdens een dergelijk onderzoek.
De ellende begint echter al als hij in Noorwegen aankomt en tegengewerkt wordt door een collega van zijn promotor. De noodzakelijke luchtfoto's die de ronde gaten weergeven zijn niet te vinden. Desondanks vertrekt Alfred toch op onderzoek. Maar ook daar verloopt het allesbehalve soepel.
Mijn oordeel:Ik heb dit boek in één zondagmiddag uitgelezen. Boeken bevallen mij over het algemeen beter als ik ze op een korte tijd uitlees, maar ze moeten natuurlijk ook bevallen om uit te willen lezen. Ik had nog nooit een Hermans gelezen, maar ga zeker meer van hem lezen. Al schijnt dit wel (een van) zijn beste te zijn.
Waarom ik het een goed boek vond? Meestal kan ik dat op de een of andere manier wel omschrijven maar nu denk ik: "Het is gewoon een goed geschreven boek" Ik kan er echt heel moeilijk de vinger op leggen. Het is redelijk spannend en ook wel psychologisch interessant, maar dat zijn wel meer boeken. Toch onderscheidt dit zich, maar hoe en waarin. Misschien heeft een andere lezer het antwoord...?
Eindoordeel: ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten