In 't kort:George en Bassam zijn vrienden, opgegroeid in Beiroet. Terwijl de ene bij de militie gaat en aan vreemde spelletjes begint, wil de andere erg graag weg uit een stad van stukgeschoten muren, raketaanvallen en angst.
We volgen de 'vluchter', en zien alles om hem heen versplinteren.
Mijn oordeel:
Het boek grijpt je meteen bij de keel. In korte, krachtige alinea's, die echt als spervuur geschreven zijn, neemt de schijver je mee in die vreemde wereld. Hoe kan je overleven als alles om je heen stuk gaat? Hoe zou ik dààr overeind blijven? Knagende vragen die me bij het lezen van dit boek de hele tijd achtervolgden.
Ondanks het desolate decor en de zware thema's (verraad, verlies, ...) vind ik de schrijfstijl toch eerder opgewekt, en da's een hele prestatie. Zonder lacherig te gaan doen, benadert de schrijver dit verhaal op een heel aparte manier.
Een heel goed boek zonder meer!
Eindoordeel:
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten