In 't kort: Een Nederlandse jongen vertelt over zijn vroegere vriendschap met de Indische jongen Oeroeg.Mijn oordeel: Ik heb al bijna alle boeken van Haasse gelezen, maar dit bekendste werk én debuut van haar heb ik altijd laten liggen (zonder aanwijsbare reden overigens). Net als van haar andere boeken ben ik ook hiervan onder de indruk. Het leest zo ongelooflijk zalig. Als je net als ik de volgende zin een pareltje vindt, dan raad ik je aan méér van haar te lezen. "Als het waar is dat er voor ieder mens een landschap van de ziel bestaat, een bepaalde sfeer, een omgeving, die responsieve trillingen oproept in de verste schuilhoeken van zijn wezen, dan was -en is- mijn landschap het beeld van berghellingen in de Preanger: de bittere geur van theestruiken, het klateren van heldere stroompjes over steenblokken, de blauwe wolkenschaduwen over het laagland." Wauw!
Eindoordeel: ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten