Mijn oordeel: Wanneer een boek mij niet zo aanspreekt stel ik mij vaak de vraag: heb ik het niet aandachtig genoeg gelezen of is het gewoon niet mijn smaak? Ik vermoed dat het eerste meestal een gevolg is van het tweede. Bij dit boek was dat het geval. Ik wist dat het semi-autobio was. Enquist heeft jaren geleden haar dochter in een verkeersongeval verloren. Dit is verwerkt in het verhaal. Ik vond die verwerking echter nogal droog. Niet dat ik een tragische tear jearker verwachtte (ik heb twee andere boeken van haar lezen en die waren ook vrij sec. De thuiskomst vond ik echter zeer goed), maar juist omdat het autobio is verwachtte ik wat meer persoonlijke gevoelens van de pianiste en minder beschrijving van feiten.
Eindoordeel: ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten