In 't kort:Twee broers beheren een ranch nadat de ouders iets meer comfort hebben opgezocht op hun oude dag. Het harde buitenleven is geen ideale voedingsbodem voor uitgesponnen conversaties, en dus hangt het leven van Phil en George aaneen van onuitgesproken zaken, gegrom en erg basic dialogen.
Macho Phil (de enige die nooit handschoenen draagt, ook niet bij min twintig) heeft het dan ook erg moeilijk als zijn broer plots met een vrouw ten tonele verschijnt. Een vrouw die bovendien al een (ietwat verwijfde) zoon heeft.
De spanning is te snijden...
Mijn oordeel:
John Savage neemt je langzaam maar zeker mee in het verhaal. Het is mooi geschreven, uitgesponnen, traag. Het harde ranchleven is op elk blad terug te vinden, en als je je ogen sluit zie je paarden, koeien, stoffige stadjes en uitgestrekte landschappen begrensd door ruige bergen.
De personages worden heel mooi uitgewerkt, en langzaam maar zeker wordt de spanning tussen hen opgedreven. Toch gebeurt er niet echt veel in dit boek. Geen spannende achtervolgingen, geen schietpartijen, geen overdonderende plotwendingen.
Knap dat de schrijver z'n tijd neemt om alles te vertellen, en om met details aan te geven hoe de mensen zich voelen, wat hun drijfveren zijn.
Helemaal 'verpletterend' was het niet, maar ik ga in de bibliotheek zeker nog een keer kijken of ik nog wat van deze man kan vinden!
Eindoordeel:
***1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten