Genre:
Reisverhaal
Van Bill Bryson las ik eerder 'A Short History of Nearly Everything' (****1/2, zoals de titel het zegt, een beetje overvanalles) en 'In a Sunburned Country (*****, over een rondreis doorheen de Australische outback), en zoals jullie aan de toegekende sterren kunnen zien, zijn die me heel erg bevallen.
Reisverhaal
Van Bill Bryson las ik eerder 'A Short History of Nearly Everything' (****1/2, zoals de titel het zegt, een beetje overvanalles) en 'In a Sunburned Country (*****, over een rondreis doorheen de Australische outback), en zoals jullie aan de toegekende sterren kunnen zien, zijn die me heel erg bevallen.
'The Lost Continent' is opnieuw een reisverhaal, zoals het overgrote deel van Brysons oeuvre. Deze keer gaat het, zoals de ondertitel 'Travels in Small-Town America' aangeeft, over een rondreis doorheen de Verenigde Staten, waarbij het accent meer ligt op de kleine dorpen en steden, en de grootsteden zoveel mogelijk vermeden worden.
Brysons uitgangspunt is de zoektocht naar 'the perfect small town.' Hij vertrekt vanuit de plek waar hij is opgegroeid, Des Moines, Iowa, en maakt een 8-vormige rondrit per auto doorheen 38 van de 48 Amerikaanse staten (de overzeese staten Hawaii en Alaska worden hier niet meegerekend). Eerst gaat het via het zuiden richting de Carolina's en de oostkust tot Boston, en via de Great Lakes terug naar Des Moines, voor een kleine tussenstop. Vervolgens via New Mexico naar Nevada en California, en noordwaarts naar Montana en South-Dakota, een totaal van net geen 14.000 miles (ofte +/- 22.500 km).
Dit boek is een echte Bryson; vlot lezend, korte hoofdstukjes, feiten afgewisseld met subjectieve indrukken en leuke anekdotes. De leegheid van de Noordwestelijke staten Montana, Wyoming en de Dakota's, bijvoorbeeld, beschrijft hij eerst uitgebreid, om die vervolgens via feiten (amper 2,6 miljoen inwoners voor een oppervlakte van zo ongeveer West-Europa) te staven.
Bryson probeert ook bij elke bezienswaardigheid of toeristische trekpleister na te gaan of het de aandacht verdient, of eigenlijk enkel een tourist-trap is.
Eén minpuntje: aangezien het boek dateert van 1990, is het al serieus verouderd. Zo heeft hij het, bij zijn blitz-bezoek aan New York, over 'a guy, named Donald Trump, a developer, who is slowly taking over New York, building skyscrapers all over town with his name on them.' Maar dat speelt enkel in referenties naar beroemdheden, en die komen niet zo vaak voor. Het is eerder amusant dan dat het stoort. En uiteraard is een beetje kennis van de Amerikaanse cultuur, zoals Gettysburg en Mount Rushmore, altijd handig.
Eindbeoordeling: ****
