Rosemary and Bitter Oranges – Growing up in a Tuscan Kitchen by Patrizia Chen

Genre: eten, Italie, recepten, vakantie

Een letterlijk kijkje in de keuken van een redelijk welgestelde familie (opa, oma, vader, moeder, broertje en zusje) in Italië in de jaren 1950 en later. In het huis met een grote tuin en een grote keuken in Livorno, Toscane groeit de auteur op, en ze brengt veel tijd door met Emilia, de kokkin van de familie, die haar liefde voor goed, smaakvol eten voedt. De herinneringen zijn zo levendig beschreven dat ik, zelfs hier in het koude Engeland, de zon op mijn huid voel, de kruiden in de tuin ruik, en de bedrijvigheid in de keuken hoor. Daarnaast is het boek doorspekt met interessante recepten. Ik kan niet wachten om te proberen Emilia’s tomatensaus te reproduceren, maar vanavond kook ik uit een Japans kookboek dat ik ook laatst gekocht heb.

Ik hou van koken, en van goed eten, en toegegeven, ik kan helemaal opgaan in het lezen van een kookboek. Maar dit boek is nog veel leuker, want het geeft tegelijkertijd vanuit het naïeve perspectief van een jong meisje een beeld van het goede leven in Toscane.

Conclusie: een aanrader voor wanneer je baalt omdat het koud is, het zo vroeg al donker is, en je geen tijd of zin hebt om te koken. Lichte maar lekkere kost!

"Surely you're joking mr. Feynman" Adventures of a curious character

Genre: Memoires / Wetenschap

Richard Feynman was een groot theoretische fysicus. Maar hij voldeed zeker niet aan het stereotype beeld dat veel mensen bij natuurkundigen hebben! Hij was een geweldig spreker en leraar, hij had een sterk gevoel voor humor en hield ervan om mensen voor de gek te houden, hij drumde, kraakte kluizen, en heeft geschilderd. Bovenal was hij een levensgenieter, en dat springt van de pagina’s af!

In dit boek zijn verhalen opgenomen zoals hij ze verteld heeft aan Ralph Leighton, met wie Feynman samen drumde en ze vertellen op een ongekunstelde en ontwapendende manier het levensverhaal van Feynman. Aangezien Feynman verre van een doorsnee-persoon was is het erg vermakelijk om over zijn belevenissen te lezen. Bijvoorbeeld hoe hij in Los Alamos, waar hij werkte aan de ontwikkeling van de atoombom, kluizen kraakte voor de ontspanning en om te laten zien hoe lui mensen worden bij het idee van veiligheid. Of hoe hij tijdens een sabbatical in Brazilie meedrumde in de Carnavalsoptochten. Of hoe hij, na het winnen van de Nobelprijs incognito lezingen gaf om er voor te zorgen dat de toehoorders kwamen voor de boodschap, en niet om naar een aapje te kijken. Persoonlijk vind ik de verhalen / anekdotes / belevenissen leuker naarmate het boek vordert (en de tijd dus ook, want het boek is chronologisch opgebouwd). Ik herken veel van de academische wereld die hij beschrijft.

Een van de sterkste hoofdstukken vind ik het laatste, en mocht je ergens in het boek stranden, dan zou ik aan willen raden om toch zeker het verhaal over “Cargo Cult Science” te lezen, een lezing voor Caltech studenten over wetenschap en pseudowetenschap, het verschil tussen geloven en weten, en de denkfouten die veel mensen die zichzelf wetenschapper vinden regelmatig maken.

Al met al een aanrader dus. Daarom ook mijn eindoordeel: ****