In't kort:
We volgen Vogel één dag lang. In het begin volgen we een duidelijk dronken Vogel die, na een nacht in iemand anders' ziekenhuisbed, zelf probeert de puzzel te leggen van de gebeurtenissen van de afgelopen nacht.
Mijn oordeel:
Hoewel dit een verhaal is van einde jaren '60 is het nog verrassend modern, totaal niet gedateerd. Doordat je meeloopt met Vogel en voor ons net als voor hem stilaan puzzelstukjes op hun plaats, vallen word je meegezogen in het verhaal. Je leert het personage stilaan kennen ook, niet met lange uiteenzettingen over zijn leven.
Het einde van het boek lost niet alle vragen op, zoals je op één dag nooit iemand helemaal leert kennen en je zelf nog een en ander moet invullen. Het is een beetje als een verhaal dat je zelf zou verzinnen bij gebeurtenissen in de krant, of zo.
Dat is een leuk concept voor dit boek en maakt het een zeer aangenaam, kort leesmoment.
Eindoordeel:
****
Deze blog gaat over boeken. Meer nog, het gaat over boekenwijzen die andere boekenwijzen naar boeken wijzen.
25 augustus 2014
12 augustus 2014
I Am Pilgrim - Terry Hayes
In't kort:
Scott Murdoch (aka Jude Garrett, Richard Gibson, Peter Campbell) is een voormalig zeer succesvol geheim agent die, nadat hij plots uit de Service stapt, een extensief, quasi encyclopedisch boek schrijft over verschillende moordzaken en moordtechnieken die hij heeft beleefd en soms ook zelf gebruikt. Tot zijn eigen verbazing ontdekken Ben Bradley en diens vrouw zijn identiteit ontdekken, wat hij nochtans absoluut wilde vermijden (je weet wel, geheime agenten hebben aliassen a-plenty om vroegere slachtoffers niet al te makkelijk de weg te wijzen).
Scott (aka Jude, Richard, Peter) wordt af en toe opgeroepen om Ben bij moordzaken te helpen, zonder daarbij zijn ware identiteit en geschiedenis te onthullen, om de hierboven vermelde redenen.
Aan de terroristische kant van de wereld hebben we the Saracen, een Saudi die, na de executie van zijn vader door het door het Westen gesteunde regime van Saudi-Arabië, besluit zijn leven te wijden aan wraak tegen het Westen en de beste, meest clevere en doortastende terrorist te worden die de hele westerse wereld (en bij uitbreiding gewoon alles en iedereen) wil uitroeien door een globale epidemie te ontketenen.
Mijn oordeel:
Verder kan ik het verhaal niet vertellen omdat ik er na een dikke 250 pagina's mee opgehouden ben. De auteur zegt zelf ergens dat je voor een dik boek als dit geduld moet hebben en dat het niet voor iedereen is. Nu, lijvige boeken schrikken me niet af, verre van, maar hier wel. De reden is dat het me té Amerikaans is (nochtans en Australiër, die Terry Hayes).
Terry Hayes is een redelijk bekend screenwriter (Mad Max, Payback) en dat merk je iets té sterk aan dit boek. Er zijn té veel details die de aandacht weghalen van het verhaal. Het boek lijkt wel geschreven met de verfilming in het achterhoofd. En dan mag de auteur wel zelf vinden dat al die details 'body' geven aan de personages en aan het verhaal, maar trop is teveel. Het verhaal ging me ook iets te veel de kant op van Amerika tegen de terroristen, good vs bad en dat is niet mijn ding. Nu, heb ook nooit veel gehad met het genre (Le Carré, Clancy etc.) maar werd hier een beetje meegesleept door de buzz die rond het boek gegenereerd werd.
Ongetwijfeld een aanrader als dit je genre is, maar voor mij was het niets. Uiteraard bestaat de kans dat in de andere twee derde van het boek alles fantastisch goed ging worden, maar ik zal het nooit weten :-)
Eindoordeel:
-
Scott Murdoch (aka Jude Garrett, Richard Gibson, Peter Campbell) is een voormalig zeer succesvol geheim agent die, nadat hij plots uit de Service stapt, een extensief, quasi encyclopedisch boek schrijft over verschillende moordzaken en moordtechnieken die hij heeft beleefd en soms ook zelf gebruikt. Tot zijn eigen verbazing ontdekken Ben Bradley en diens vrouw zijn identiteit ontdekken, wat hij nochtans absoluut wilde vermijden (je weet wel, geheime agenten hebben aliassen a-plenty om vroegere slachtoffers niet al te makkelijk de weg te wijzen).
Scott (aka Jude, Richard, Peter) wordt af en toe opgeroepen om Ben bij moordzaken te helpen, zonder daarbij zijn ware identiteit en geschiedenis te onthullen, om de hierboven vermelde redenen.
Aan de terroristische kant van de wereld hebben we the Saracen, een Saudi die, na de executie van zijn vader door het door het Westen gesteunde regime van Saudi-Arabië, besluit zijn leven te wijden aan wraak tegen het Westen en de beste, meest clevere en doortastende terrorist te worden die de hele westerse wereld (en bij uitbreiding gewoon alles en iedereen) wil uitroeien door een globale epidemie te ontketenen.
Mijn oordeel:
Verder kan ik het verhaal niet vertellen omdat ik er na een dikke 250 pagina's mee opgehouden ben. De auteur zegt zelf ergens dat je voor een dik boek als dit geduld moet hebben en dat het niet voor iedereen is. Nu, lijvige boeken schrikken me niet af, verre van, maar hier wel. De reden is dat het me té Amerikaans is (nochtans en Australiër, die Terry Hayes).
Terry Hayes is een redelijk bekend screenwriter (Mad Max, Payback) en dat merk je iets té sterk aan dit boek. Er zijn té veel details die de aandacht weghalen van het verhaal. Het boek lijkt wel geschreven met de verfilming in het achterhoofd. En dan mag de auteur wel zelf vinden dat al die details 'body' geven aan de personages en aan het verhaal, maar trop is teveel. Het verhaal ging me ook iets te veel de kant op van Amerika tegen de terroristen, good vs bad en dat is niet mijn ding. Nu, heb ook nooit veel gehad met het genre (Le Carré, Clancy etc.) maar werd hier een beetje meegesleept door de buzz die rond het boek gegenereerd werd.
Ongetwijfeld een aanrader als dit je genre is, maar voor mij was het niets. Uiteraard bestaat de kans dat in de andere twee derde van het boek alles fantastisch goed ging worden, maar ik zal het nooit weten :-)
Eindoordeel:
-
3 augustus 2014
Batman: The Dark Knight Strikes Again - Frank Miller
In't kort:
Batman is dood. De wereld wordt bevolkt geregeerd door criminelen en maffiosi die de mensen geven wat ze denken te willen. De superhelden zijn verdwenen, alleen Superman, als speelbal van Lex Luthor en zijn cronies, mag af en toe een kunstje opvoeren.
Het wordt tijd dat de superhelden weer boven water komen.
Mijn oordeel:
Ik vond er niets aan.
Eindoordeel:
**
Batman is dood. De wereld wordt bevolkt geregeerd door criminelen en maffiosi die de mensen geven wat ze denken te willen. De superhelden zijn verdwenen, alleen Superman, als speelbal van Lex Luthor en zijn cronies, mag af en toe een kunstje opvoeren.
Het wordt tijd dat de superhelden weer boven water komen.
Mijn oordeel:
Ik vond er niets aan.
Eindoordeel:
**
2 augustus 2014
One Summer America 1927 - Bill Bryson
In't kort:
In en rond de zomer van 1927 vindt er een opeenstapeling van gebeurtenissen plaats die de plaats van Amerika in de wereld en zelfs de hele wereldgeschiedenis zullen tekenen: Lindbergh is de eerste piloot die de Atlantische Oceaan oversteekt er vliegtuig, de belangrijkste voorzitters van de financiële wereld nemen beslissingen die - ongewild - de crisis van de jaren '30 zullen inleiden, Babe Ruth staat op het punt onmogelijk gewaande records in het baseball te vestigen en de eerste film met geluid en dialoog komt op de markt (The Jazz Singer).
Mijn oordeel:
Zoals elders op deze blog te lezen valt, zijn de Boekenwijzen liefhebbers van Bill Brysons werk te noemen. Hij is een begenadigd verteller die zijn boeken steevast weet op te smukken met leuke weetjes, interessante (maar verder niet van groot belang zijnde) faits-divers en andere bijzondere eigenaardigheden. Dat is in dit boek niet anders en het leest, zoals steeds, als een trein.
Alleen: het uitgangspunt van dit boek is toch wat te smalletjes. Akkoord, er gebeurt een-en-ander in die zomer, maar ook in het boek wordt duidelijk dat dit uitlopers zijn van andere, eerder gebeurde zaken. De rode draad schittert niet door dit boek en ik bleef als lezer een beetje op mijn honger zitten. Het enige écht markante is de vlucht van Charles Lindbergh (maar die vond einde mei plaats en dat is dan toch echt wel weer voor de zomer). Dat is dan ook veruit het meest uitgewerkte onderdeel van dit boek en ergens heb ik het gevoel dat Bryson beter een boek over dar feit alleen had geschreven. De andere feiten van dat jaar waren dan ook wel aan bod gekomen maar hadden minder gewicht moeten krijgen. Nu lijkt de samenhang wat te geforceerd en de link met de zomer van 1927 is soms niet meer dan dat Lindbergh daar toen ook in de buurt was, of zo.
Desalniettemin weer een aaneenschakeling van leuke weetjes, fijne verhalen die we van de prettig vertellende Bryson verwachten maar net wat minder uitgewerkt dan bijvoorbeeld "A Short History..." of minder meeslepend dan "A Walk in the Woods" en andere boeken.
Eindoordeel:
***1/2
In en rond de zomer van 1927 vindt er een opeenstapeling van gebeurtenissen plaats die de plaats van Amerika in de wereld en zelfs de hele wereldgeschiedenis zullen tekenen: Lindbergh is de eerste piloot die de Atlantische Oceaan oversteekt er vliegtuig, de belangrijkste voorzitters van de financiële wereld nemen beslissingen die - ongewild - de crisis van de jaren '30 zullen inleiden, Babe Ruth staat op het punt onmogelijk gewaande records in het baseball te vestigen en de eerste film met geluid en dialoog komt op de markt (The Jazz Singer).
Mijn oordeel:
Zoals elders op deze blog te lezen valt, zijn de Boekenwijzen liefhebbers van Bill Brysons werk te noemen. Hij is een begenadigd verteller die zijn boeken steevast weet op te smukken met leuke weetjes, interessante (maar verder niet van groot belang zijnde) faits-divers en andere bijzondere eigenaardigheden. Dat is in dit boek niet anders en het leest, zoals steeds, als een trein.
Alleen: het uitgangspunt van dit boek is toch wat te smalletjes. Akkoord, er gebeurt een-en-ander in die zomer, maar ook in het boek wordt duidelijk dat dit uitlopers zijn van andere, eerder gebeurde zaken. De rode draad schittert niet door dit boek en ik bleef als lezer een beetje op mijn honger zitten. Het enige écht markante is de vlucht van Charles Lindbergh (maar die vond einde mei plaats en dat is dan toch echt wel weer voor de zomer). Dat is dan ook veruit het meest uitgewerkte onderdeel van dit boek en ergens heb ik het gevoel dat Bryson beter een boek over dar feit alleen had geschreven. De andere feiten van dat jaar waren dan ook wel aan bod gekomen maar hadden minder gewicht moeten krijgen. Nu lijkt de samenhang wat te geforceerd en de link met de zomer van 1927 is soms niet meer dan dat Lindbergh daar toen ook in de buurt was, of zo.
Desalniettemin weer een aaneenschakeling van leuke weetjes, fijne verhalen die we van de prettig vertellende Bryson verwachten maar net wat minder uitgewerkt dan bijvoorbeeld "A Short History..." of minder meeslepend dan "A Walk in the Woods" en andere boeken.
Eindoordeel:
***1/2
29 juli 2014
Ventoux - Bert Wagendorp
In't kort:
Ventoux vertelt het verhaal van een groep jeugdvrienden die, jaren na een dramatische eerste fietstocht naar de top van de Ventoux, deze expeditie willen hernemen.
Door middel van flashback krijgen we een beeld van hun jeugd en de dramatische gebeurtenissen die plaatsvonden.
Mijn oordeel:
Leuk boek, leest zeer lekker weg. Het is wel een beetje een 'mannenboek' maar de personages zijn net niet te karikaturaal. De dialogen geven lekker veel vaart aan het boek en ook elders in het verhaal zijn er geen remmende verfraaiingen aangebracht waardoor dit als een trein (of als een fieser in een afdaling, zo je wil) voortdendert. Ideaal voor tijdens de vakantie.
Ventoux vertelt het verhaal van een groep jeugdvrienden die, jaren na een dramatische eerste fietstocht naar de top van de Ventoux, deze expeditie willen hernemen.
Door middel van flashback krijgen we een beeld van hun jeugd en de dramatische gebeurtenissen die plaatsvonden.
Mijn oordeel:
Leuk boek, leest zeer lekker weg. Het is wel een beetje een 'mannenboek' maar de personages zijn net niet te karikaturaal. De dialogen geven lekker veel vaart aan het boek en ook elders in het verhaal zijn er geen remmende verfraaiingen aangebracht waardoor dit als een trein (of als een fieser in een afdaling, zo je wil) voortdendert. Ideaal voor tijdens de vakantie.
Het verhaal zag eerst het licht als een scenario (filmen is begonnen, denk ik) en dat verklaart de vaart wel.
Eindoordeel:
Eindoordeel:
****
Dieven van Vuur - Ivo Victoria
In't kort:
Midden de jaren '90 breken drie jonge vrienden (twintigers) in een leegstaand appartement in en maken zich daar de indrukwekkende jazzplatencollectie van de vorige bewoners eigen. Het appartement zou toch leeggehaald worden, ze redden de platen alleen maar van verzekerde vernietiging.
De verteller neemt op een van hun tochten ook een mapje met brieven en persoonlijke notities mee. Jaren later pas neemt hij deze door en besluit naar het Arasshotel te trekken op zoek naar antwoorden.
Mijn oordeel:
Ivo Victoria is een uitstekende overbrenger van nostalgie. Dat deed hij ook al voortreffelijk in Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt) voor de periode van zijn kindertijd. Hier bevinden we ons in de hippe jaren '90 waar Antwerpen het epicentrum van de coole, hippe and arty music scene was. Een aantal jaren later liep ik daar als student ook rond (zij het minder hip :-)) en het verhaal nam me mee terug naar die tijd, naar bijvoorbeeld de eerste plaat van dEUS en het hele alternatieve sfeertje waar we dachten bij te horen (maar niet heus).
Naast het hoofdverhaal krijgen we ook het door de verteller geconstrueerde verhaal van de mensen die uit de brieven naar voren komen. Dat neemt ons mee naar de jaren '80, het begin van de vrije radio, de piratenzenders.
Door de combinatie van echte elementen (het Arasshotel bestaat bijvoorbeeld echt, ik ben er al vaak genoeg onoplettend langs gereden, nu pas viel het me op) en de fictieve wereld van de personages én doordat het verhaal zich afspeelt in de stad waar ik ondertussen toch een zeer significant deel van mijn leven heb doorgebracht, voelde ik me als lezer zeer thuis in deze roman. Hij vat ook perfect de tijdssfeer van toen.
Verder gebeurt er niet zo heel erg veel en laat Victoria heel wat eindjes open, maar hier past dat. Het personage probeert levens die hij niet kent ineen te puzzelen, maar er missen te veel stukken. Zo ook is deze roman een puzzel die mooier is als hij onaf blijft.
Eindoordeel:
****1/2
Er hoort een soundtrack bij het boek
Midden de jaren '90 breken drie jonge vrienden (twintigers) in een leegstaand appartement in en maken zich daar de indrukwekkende jazzplatencollectie van de vorige bewoners eigen. Het appartement zou toch leeggehaald worden, ze redden de platen alleen maar van verzekerde vernietiging.
De verteller neemt op een van hun tochten ook een mapje met brieven en persoonlijke notities mee. Jaren later pas neemt hij deze door en besluit naar het Arasshotel te trekken op zoek naar antwoorden.
Mijn oordeel:
Ivo Victoria is een uitstekende overbrenger van nostalgie. Dat deed hij ook al voortreffelijk in Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt) voor de periode van zijn kindertijd. Hier bevinden we ons in de hippe jaren '90 waar Antwerpen het epicentrum van de coole, hippe and arty music scene was. Een aantal jaren later liep ik daar als student ook rond (zij het minder hip :-)) en het verhaal nam me mee terug naar die tijd, naar bijvoorbeeld de eerste plaat van dEUS en het hele alternatieve sfeertje waar we dachten bij te horen (maar niet heus).
Naast het hoofdverhaal krijgen we ook het door de verteller geconstrueerde verhaal van de mensen die uit de brieven naar voren komen. Dat neemt ons mee naar de jaren '80, het begin van de vrije radio, de piratenzenders.
Door de combinatie van echte elementen (het Arasshotel bestaat bijvoorbeeld echt, ik ben er al vaak genoeg onoplettend langs gereden, nu pas viel het me op) en de fictieve wereld van de personages én doordat het verhaal zich afspeelt in de stad waar ik ondertussen toch een zeer significant deel van mijn leven heb doorgebracht, voelde ik me als lezer zeer thuis in deze roman. Hij vat ook perfect de tijdssfeer van toen.
Verder gebeurt er niet zo heel erg veel en laat Victoria heel wat eindjes open, maar hier past dat. Het personage probeert levens die hij niet kent ineen te puzzelen, maar er missen te veel stukken. Zo ook is deze roman een puzzel die mooier is als hij onaf blijft.
Eindoordeel:
****1/2
Er hoort een soundtrack bij het boek
Abonneren op:
Posts (Atom)