Genre: eten, Italie, recepten, vakantie
Een letterlijk kijkje in de keuken van een redelijk welgestelde familie (opa, oma, vader, moeder, broertje en zusje) in Italië in de jaren 1950 en later. In het huis met een grote tuin en een grote keuken in Livorno, Toscane groeit de auteur op, en ze brengt veel tijd door met Emilia, de kokkin van de familie, die haar liefde voor goed, smaakvol eten voedt. De herinneringen zijn zo levendig beschreven dat ik, zelfs hier in het koude Engeland, de zon op mijn huid voel, de kruiden in de tuin ruik, en de bedrijvigheid in de keuken hoor. Daarnaast is het boek doorspekt met interessante recepten. Ik kan niet wachten om te proberen Emilia’s tomatensaus te reproduceren, maar vanavond kook ik uit een Japans kookboek dat ik ook laatst gekocht heb.
Ik hou van koken, en van goed eten, en toegegeven, ik kan helemaal opgaan in het lezen van een kookboek. Maar dit boek is nog veel leuker, want het geeft tegelijkertijd vanuit het naïeve perspectief van een jong meisje een beeld van het goede leven in Toscane.
Conclusie: een aanrader voor wanneer je baalt omdat het koud is, het zo vroeg al donker is, en je geen tijd of zin hebt om te koken. Lichte maar lekkere kost!
1 opmerking:
hee Chantal,
Leuk dat je weer een boekrecensie erop zet! Klinkt als een aantrekkelijk boek. Jummie.
X-zekdempel
Een reactie posten