In Freakonomics bekijken econoom Steven Levitt en journalist Stephen Dubner een aantal trends en tendenzen door de bril van een econoom, te weten puur en alleen gebaseerd op feiten en nummers. Ze komen daardoor op andere antwoorden dan de experts geven op vragen als: waarom daalden de misdaadcijfers in NY spectaculair in de jaren '90?
Mijn oordeel:
Het uitgangspunt van dit boek is leuk: wat blijft er over van de waarheid van zogenaamde experts als we ze gaan meten tegen de harde cijfers? Maar het is te mager en de onderwerpen (los van het reeds vermelde misdaadcijferverhaal) te nietszeggend en ook te zeer op Amerikaanse leest geschoeid om zeer lang te boeien.
Daarnaast ben ik licht allergisch voor het in heel het boek aanwezige betweterige toontje dat wordt gebruikt evenals de verheerlijking van de geclaimde rebelse en tegendraadse visie op economie van Steven Levitt.
Dat heeft toch een beetje het effect dat je als lezer de indruk krijgt dat ze inderdaad alles aan een kritische blik onderwerpen en niet zomaar wat aannemen (iets wat we kunnen toejuichen) maar dat ze zichzelf daarbij vergeten (minder toe te juichen). "Kijk eens wat wij weer ontdekt hebben."
Aan de andere kant toont het boek weer aan dat wij als mensen ons wat al te graag een mening laten aanmeten en ons graag scharen achter makkelijke, gangbare theorieën.
Eindoordeel:
Leuk voor thuis bij de koffie, genre "Zeg, wist jij dat...." "Joh, echt waar?"
**1/2