In't kort: op de achterflap staat 'De in Nederland geboren zoon van een Indische familie wordt in een sfeer van verzwegen leed opgevoed. Zesenveertig jaar later breekt bij hem de woede over zijn familie los. Dan worden leugens ontrafeld, familiegeheimen boven tafel gebracht, rekeningen vereffend en oude wonden opengereten.'
Mijn oordeel: ik las dit boek omdat ik me nog herinnerde dat dit boek maanden aan de kop van de bestsellerslijsten heeft gestaan rond '94-'95, en dat wekte mijn nieuwsgierigheid. Het verhaal begint met het overlijden van een zus van de ik-verteller en de begrafenis, waarna hij stukje bij beetje de familiegeschiedenis ontrafelt. Vooral zijn problematische relatie met z'n vader kwelt hem nog steeds, hij gaat zelfs oude kampgenoten (vader zat tijdens de 2de WO in een Jappen-gevangenenkamp in Maleisië) opzoeken om 'in het reine te komen' met papslief. Maar dat lukt slechts met mondjesmaat.
Naast de familiegeschiedenis wordt ook de relatie tussen Nederland en z'n Oost-Aziatische koloniën in de 50s en 60s uitgespit, en dat was blijkbaar niet altijd even mooi. Nederlanders die na de Oorlog terugkwamen uit de Overzeese Gebieden werden met de nek aangekeken en moesten hun nieuwe leven van niks heropbouwen, zonder noemenswaardige hulp van de overheid.
En je krijgt een mooi beeld over hoe het leven was op Java en dergelijke tijdens en na de Japanse Invasie, een stuk geschiedenis waar we hier heel weinig over weten.
Leuk boek, vlot geschreven ook, en het einde deed echt even schrikken. Good read.
Eindoordeel: ****
1 opmerking:
Tgoh, ik heb deze roman jaaaaren geleden gelezen voor een vak nederlandse literatuur uit de indische sfeer (oid). Vond het toen een good read (zij het niet briljant) maar al sla je me dood, weet to-taal niet meer waar het over ging en waarom ik het dan wel goed niet briljant vond.
Je hebt wel eens van die boeken, he. Of beter: dat gebeurt me met veel boeken. :-D
Een reactie posten