Het hoeft niet altijd positief te zijn...

The Corrections - Jonathan Frantzen
Vertelt het verhaal van een disfunctioneel gezin en vooral het lichamelijke en geestelijke verval van de stugge en norse vaderfiguur. Aan alle drie de kinderen van het gezin is wel iets fout gelopen Hoe dat komt moeten we te weten komen via de talloze flashbacks.

Ik heb mezelf door de eerste twee derde van het boek geworsteld, maar heb het dan opgegeven. Tot dan had ik de personages de tijd gevonden om ook maar enig gevoel bij me los te weken, maar ze kwamen niet verder dan teleurgestelde onverschilligheid. Mijn eindoordeel over dit nochtans door literaire recensenten als briljant omschreven boek: drukdoenerij om niks.

Voor een positieve bespreking: zie op "Alles uit de kast" (de links rechts op de blog) de bespreking van Stijn Meuris (het is zijn favoriete boek).

** (voor de moeite)

I Am Charlotte Simmons - Tom Wolfe:
Flinke klepper van Tom Wolfe over een briljant en intelligent meisje uit een achterlijk Amerikaans dorpje dat een beurs voor een grote universiteit krijgt. Daar wordt ze geconfronteerd met het harde en brute leven op een campus en de nieuwe sociale rol die ze als jonge, vrouwelijke student daarin vervult. We kijken de hele roman voornamelijk in Charlottes hoofd en zien haar geleidelijk aan de "pijn van het student zijn" ondergaan.
Wat een leuke satire had kunnen zijn op het Amerikaanse studentenleven is niet verder geraakt dan een verdienstelijke poging. Van Tom Wolfe had ik echter veel verwacht. Hij wordt als één van dé grote namen van de New Journalism literatuur gezien. Ik had hiervoor nog geen ander boek van hel gelezen, maar ook dit boek werd zeer goed bevonden. Het boek is een beetje in hetzelfde bedje ziek als The Corrections: ik voel geen emotionele band (positief of negatief) met het hoofdpersonage. Charlotte Simmons moet een bijna bovenmenselijk intelligent mens zijn, maar komt op mij over als onhebbelijk, pedant en voornamelijk als een slappe dweil. Ik denk niet dat dit de bedoeling was van Tom Wolfe. Verder is het allemaal wel goed geschreven en zo, maar niet echt een topper.

*** (een ster extra omdat ik het toch uitgelezen heb)

Als het wel de bedoeling van Tom Wolfe was om haar voor te stellen als een slappe dweil: respect!

Making History - Stephen Fry
Niet zoveel over te vertellen dan: "Jammer, maar helaas". Stephen Fry is één van mijn TV helden (uit o.a. Blackadder) maar als schrijver kan hij me niet bekoren. Dit is een niemendalletje over een doctoraatstudent Geschiedenis die ineens naar een andere dimensie of tijd of whatever wordt gestuurd en toen ben ik er mee opgehouden, ongeveer halfweg.
Voor leuke relaxliteratuur voor als je even een leesdipje hebt, blijft Ben Elton de koning. Stephen Fry mag gerust schrijven, maar dit boek brengt mij er niet toe zijn verdere oeuvre te onderzoeken.

**