Genre: Vriendenkringroman
In het kort: De Gesloten Kring is een vervolg op het boek "De Rotters Club" (zie Boekenwijzen-recensie Tom T). Beide boeken gaan over een groepje idealistische vrienden. In De Rotters Club zijn ze tieners. De Gesloten Kring speelt 20 jaar na De Rotters Club. Alle vrienden zijn inmiddels volwassen. Ze worden ieder, of samen, gevolgd in hun ontwikkeling. Dat zorgt voor hilarische, emotionele en irriterende momenten (irriterend in de zin van: Tszjie, wat is DAT een EIKEL).
Mijn oordeel: Ik heb al een aantal boeken van Coe gelezen en wat mij altijd aanspreekt is zijn uitstekend gebruik van verschillende verhaallijnen. De ene is grappig, de andere triest. Geregeld plot-twists. Daardoor word ik een boek minder snel moe (tja, de soap generatie). Dit las in ieder geval als een trein.
Wat mij in dit boek erg charmeerde was één van de (voor mij) onderliggende boodschappen: vroeger waren er nog idealisten die opkwamen voor het belang van de groep (in UK ten tijde van Thatcher, vakbonden, stakende mijnwerkers) Tegenwoordig handelt iedereen uit eigenbelang.
Ik vond het boek erg goed en onderhoudend.....tot nét voor het einde. Het werd me toch net iets te gek toen er iets uitkwam dat me allemaal net iets te toevallig leek. Moest meteen denken aan "De Vliegeraar" waar iedereen plots ineens toch familie blijkt te zijn.
Ik vond het in ieder geval erg storend en vooral ook niet nodig. Jammer. Bleef met een kater zitten.
Eindoordeel:
***1/2 (Vier voor als je net iets te veel toevalligheden niet erg vindt)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten