Inconceivable - Ben Elton

In't kort:

Sam en Lucy proberen zwanger te geraken. Sam is een programmadirecteur bij de BBC, Lucy werkt voor een artiestenagentschap. 

Het boek start op het moment dat Lucy, op aanraden van wat zweverige vrienden en publicaties, voorstelt dat zij en Sam allebei hun emoties en ervaringen allebei in een (apart) dagboek bijhouden.

We volgen dus letterlijk hun  gedachten gedurende het hele proces. 

Mijn oordeel:

Ben Elton is een schrijver van komedies. Bij eerdere boeken van hem had ik na het tweede boek de indruk dat het truukje uitgewerkt was. Zo echter niet bij dit boek.  

Ondanks het misschien wat zware thema, dat zich aan de andere kant weer heel erg leent voor over the top parodieën, is de grootste kracht van dit boek zijn 'balans'. Een balans tussen komische en ook best echt ontroerende passages, een balans tussen de mannelijke (Sam) en vrouwelijke visie (Lucy). En die balans is doorgedreven in heel het boek. Nu, ik ben uiteraard een man en denk misschien onterecht dat Ben Elton de vrouwelijke kant van het verhaal goed heeft belicht, al licht hij op het eind van het boek zelf al enigzins toe hoe hij dan vermoedelijk aan die vrouwelijke visie is geraakt. De mannelijke kant, waar ik dan hopelijk wel een beetje verstand van heb, is in ieder geval raak beschreven. Nog maar eens blijkt dat mannen af en toe (nou: vaak) emotionele idioten kunnen zijn, zonder soms te beseffen dat het zo is en waarom we idioten zijn. Uiteraard worden hier, voor het komische effect, bepaalde apsecten wat dikker in de verf gezet, maar ook daar weer toont Elton zich meester in de beperking.

En net daarom is dit boek treffender én grappiger dan zelfs Dead Famous of Chart Throb.

Wat wikipediawerk onthult dat Elton en zijn vrouw zelf ook via IVF zwanger zijn proberen te worden. Dit verklaart de wat, ja, tedere aanpak misschien. Wat tederder dan we van Elton gewend zijn. Waar een komedie vaak wat afstandelijker is, leefde ik hier echt mee met beide personages.

Minpuntjes: de dagboekstijl  begint af en toe wat te vervelen, maar zeker niet te zeer. Op het einde moet het ineens ook zeer snel gaan, terwijl het hele boek uitblonk in het vasthouden aan een gezapig tempo. Er moesten nog wat losse eindjes opgeraapt worden, lijkt het wel.

Eindoordeel:

Ben Elton is een briljante observator van menselijk gedrag. Tegelijk (pijnlijk) confronterend en hilarisch.

****