Deze roman gaat over de liefdesrelatie van het hoofdpersonage (naam wordt niet vernoemd) met Chloe. We doorlopen alle fasen van een typische liefdesrelatie, van het halsoverkop verliefd worden over de eerste kus tot de eerste barstjes enzovoort.
Alle fasen worden als hoofdstuk weergegeven en door middel van voornamelijke filosofische stromingen geduid.
Mijn oordeel:
Dit is eigenlijk een re-read na pakweg 14 jaar toen we hem als verplicht leesvoer aangeboden kregen. Als de wat fatalistische (op liefdesgebied) tiener die ik toen was, had ik het boek onvoldoende goed kunnen / willen inschatten.
Want het is best een leuk boek, op voorwaarde dat je zelf de fasen hebt meegemaakt die hier een voor een ontleed worden. Want deze roman is voornamelijk een makkelijker manier voor De Botton om een quasi wetenschappelijke verhandeling over het fenomeen liefde (in al zijn facetten) te schrijven. En daar is De Botton het beste om bekend: het toegankelijk maken van filosofische denkwijzen door middel van toegankelijker thema's. Zekdempel besprak hier al De Bottons visie op werken, ook zijn "Consolations of Philosophy' past in dit rijtje (voor elke triest makende gebeurtenis is er wel een filosoof die je kan gebruiken om je er weer bovenop te helpen (ook een aanrader)).
Het enige (kleine) probleem daarmee is natuurlijk dat dit boek enigszins tussen twee stoelen valt. Het is niet echt een roman, want daarvoor wordt het verhaal te vaak onderbroken maar het is ook geen verhandeling want daarvoor is er teveel verhaal.
Geen nood, echter, want de injectie van de filosofische gedachtengang maakt dit wel een grappig boek. De complete deconstructie van het fenomeen liefde door iemand die er op dat moment mee geconfronteerd wordt heeft namelijk iets absurds. En uiteraard zijn bepaalde stukken gewoon ook herkenbaar (het geven van andere namen, het hebben van betekenisvolle gezamenlijke herinneringen of grapjes...). Al loopt de relatie in dit boek anders dan die van mij en Inez.
Sowieso houd ik wel van dit soort boeken die op een leuke manier aan filosofie en (in zekere zin) gedragswetenschap doen. Maakt het allemaal minder zwaar en academisch. En daar is niets mis mee. Het krijgt de boodschap gemakkelijker overgedragen.
Eindoordeel:
Gewoon leuk. ***1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten