Genre: deels op feiten gebaseerd dagboek-achtige romanIn't kort: Bipul Masli is een persfotograaf in Albanië, maar wordt omwille van zijn werk vervolgd en vlucht naar België. Hij komt terecht in een asielcentrum, waar hij vol spanning wacht op een beslissing over zijn immigratie-aanvraag. Ondertussen vertelt hij over het lief en leed in het asielcentrum, waarbij hij beschrijft hoe mensen in min of meer dezelfde situatie toch anders reageren. Enkele onvergetelijke karakters passeren de revue: Lídia, die haar weg naar (in eerste instantie) sigaretten en (later misschien) aanvaarding probeert te slapen ; Generaal Tomatski, altijd bereid om een conflict met geweld te beslissen ; Shaukat, al even geweldadig ; Igor, Bipuls kamergenoot, en een wandelende tijdbom; de kleine Stipe, die al naar de lagere school gaat, maar er eigenlijks niks snapt.
Mijn oordeel: schrijnend, pakkend, ontroerend, grappig, wrang, adjectieven genoeg om dit boek, dat toch geen alledaags thema behandelt, te beschrijven. En bovenal natuurlijk weer bijzonder raak beschreven door Verhulst, die er ondertussen een serieuze fan bijheeft.
Eindoordeel: **** 1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten