In't kort:Dit boek start waar American Tabloid eindigde: bij de moord op John F Kennedy. We gaan verder met de vertrouwde persoanges uit de misdaadwereld: Pete Bondurant, Ward Littell, J Edgar Hoover en ander onguur tuig.
Deze keer neemt James Ellroy ons mee in andere onkiese zaken uit de Amerikaanse geschiedenis: Vietnam, Las Vegas en de moorden op Martin Luther King en Bobby Kennedy.
Mijn oordeel:
Dit is geen makkelijk boek om te lezen. Ellroy wil vooral aanklagen en aantonen. Hij is als een bezeten prediker die door een of ander hoger recht koortsachtig allerlei zaken aan de orde brengt. De stijl is daardoor ook koortsachtig, er wordt nergens opgesmukt of echte moeite gedaan, zo lijkt het, om er een roman van te maken. We volgen afwisselend steeds de innerlijke gedachtengang van drie personages: Ward Littell, een soort van double (of eerder multiple) agent die zowel voor de georganiseerde misdaad als voor de FBI als voor de beweging van Martin Luther King werkt; Pete Bondurant, een soort van mercenary die de drijvende kracht is achter La Causa, een beweging die Castro uit het zadel moet heffen; Wayne Tedrow Junior, een ooit rechtvaardige agent die na de moord op zijn vrouw zich eindelijk laat verpletteren door zijn haat voor zijn vader Wayne Tedrow (je raadt het) Senior.
En we zitten echt letterlijk in het hoofd van deze personages. Je leest en voelt hun bezetenheid en hun twijfels. Je krijgt een onverbloemd ooggetuigenverslag van de smerigheid van de misdaad, de drugshandel, de maffia en, nog het smerigst van al misschien, de politiek in het Amerika van de jaren '60.
Ellroy doet trouwens geen moeite om zijn personages sympathiek te maken: het zijn een voor een smeerlappen van de ergste soort. Waar ik in de meeste romans toch steeds een 'favoriet' personage heb of me in ieder geval kan inleven in een personage, kan dat hier onmogelijk.
Dit alles maakt dat dit boek lezen best hard labeur was. Maar het boek is als een op hol slaand, kloppend hart, als een dolle treinrit die keihard op de afgrond afstevent maar waar je toch niet van af stapt.
American Tabloid was wat dat betreft een makkelijker boek en vond ik om die redenen ook beter dan dit boek. Gebruik met mate, zou ik zeggen :-)
Eindoordeel:
***1/2
3 opmerkingen:
Voor alle duidelijkheid: ik weet dat Hoover de grote man van de FBI is en niet een misdadiger per se, maar bij James Ellroy is bij de FBI horen geen bewijs van niet misdadig te zijn.
Ik vond deze al net even geweldig als z'n voorganger, al was die inderdaad wat makkelijker verteerbaar. Grauwe, taaie, weerbarstige kost, maar als je de tijd hebt en in het ritme van het boek geraakt, dan is het wel een bijzondere leeservaring. Nog een paar weken wachten, en het derde deel is er! :)
@Guy: Je hebt gelijk. Hoe langer hoe meer geraak je in het ritme tot het een soort van roes wordt. Maar ik ben toch blij nu even weer adem te kunnen halen :-)
Deel drie ga ik nog even laten dus. Is wat te vroeg. Eerst afkicken!
Een reactie posten