Journalistiek / Amerika
In het kort:
Charles Groenhuijsen, oud-correspondent in de Verenigde Staten voor de NOS schrijft in een aantal hoofdstukken zijn bevindingen over het Amerikaanse volk, met vooral aandacht voor onze vooroordelen hierover.
Mijn oordeel:
Het hele boek pretendeert onze vooroordelen over de Verenigde Staten aan de realiteit te toetsen. Echter, het effect bij mij was net andersom. Vooroordelen werden bevestigd of, erger nog, er was te weinig argumentatie en informatie gegeven om mij echt een ander beeld te laten krijgen van dit bizarre land.
En dat is toch wel heel erg jammer. Je verwacht van een journalist die 13 jaar in de VS heeft geleefd toch wel wat meer dan enkele oppervlakkige stukjes. Het lijkt er sterk op dat Groenhuijsen, die na 13 jaar misnoegd weg ging bij de NOS nadat hij niet het nieuwe nieuwsanker van de NOS werd (rumor has it dat zijn looneisen behoorlijk stevig waren, maar rumor may have a lot, it proves nothing), nog snel even wilde profiteren van zijn bekendheid. Althans, waarom anders dit weinigzeggende en niets verhelderende boek?
Ter vergelijking: ik ben ook begonnen in "Op de as van goed en kwaad" van Marc Chavannes, Amerika correspondent voor NRC Handelsblad. Hoewel ik nog maar één hoofdstuk heb gelezen, straalt van dit boek wél degelijke journalistiek af. Het lijkt er op dat de oppervlakkigheid van de TV journalistiek ten opzichte van de (relatieve) diepgang van de kranten zich doorzet in de boeken die uitgegeven worden.
Dit wordt bijvoorbeeld ook duidelijk in een ander boek over de VS: "Notes from a big country" van Bill Bryson (in de VS uitgegeven als "I'm a stranger here myself"). In de columns die voornamelijk als humoristische overpeinzingen worden gepresenteerd, leer ik meer over de VS dan in dit boek.
Positief is dat het zeer vlot wegleest. Misschien handig als boekje voor de kleine kamer.
Eindoordeel:
**
2 opmerkingen:
nou, ik heb ooit 'Mijn New York' van Jacqueline Goossens gelezen. Goossens was op dat moment (nu nog ?) correspondente voor De Morgen in New York, en schreef een boek over de stad. Opgevat als een rondleiding, maar via anekdotes en uitwijdingen veel achtergrondinfo over die 'rare' Amerikanen. En best wel diepgaand.
Het boek was al klaar, toen, net voor het ter perse gaan, de aanvallen van 11 september plaatsvonden. Daar heeft ze dan in een bijkomend hoofdstuk over verteld en verhaald.
Mijn oordeel over dat boek: ****
Al met al bewijst dat (voorlopig althans) dat TC journalistesn aan de oppervlakte blijven terwijl journalisten van de geschreven pers gaan graven.
Not unlike de verschillen tussen het journaal en de (betere) kranten.
Een reactie posten