In 't kort: Adrian is inmiddels 33 en zijn leven verloopt nog steeds niet zoals hij het zich gewenst had. Hij is een alleenstaande werkloze papa van twee kinderen, die het niet al te breed heeft. Zijn schrijverstalent blijft onondekt, zijn onbeantwoorde grote liefde Pandora maakt carrière in de politiek en zijn ouders halen vreemde huwelijkstouren uit. Kortom: alle reden om een behoorlijk deprimerend, maar voor de lezen uiterst amusant, dagboek bij te houden.
Mijn oordeel: Ik lees Adrian's dagboeken al vanaf het begin, sinds hij 13 3/4 jaar is.
Enkele daarvan staan op Boekenwijzen. Gelukkig blijft Townsend in de huid van Adrian kruipen, want ik krijg er maar geen genoeg van. Het blijft een hilarisch personage met een totaal gebrek aan zelfreflectie en kritiek. Daardoor keer op keer gedoemd te mislukken. Arme stakker!
Adrian Mole mag van mij 100 worden.
Eindoordeel: ***1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten