In een bouwvallig hutje in een woud bevalt Rinthe Holme van het zoontje van haar broer Culla.
Culla, overmand door paniek en schuld, legt de nieuwgeborene naast een rivier en laat het aan zijn lot over, terwijl hij zijn zus vertelt dat het overleden is.
Rinthe achterhaalt de leugen waarop Culla op de vlucht slaat. Iets later vertrekt ook Rinthe op zoek naar haar kindje, dat ondertussen door een soort zigeuner is meegenomen.
We volgen beide personages op hun odyssee.
Mijn oordeel:
Zeer vreemd boek alweer waarvan je je als lezer afvraagt waar het allemaal over gaat. Het lijkt een soort bijbelse allegorie, met Culla die een zware schuld torst. Maar, net als bij The Road is het de stijl die het hem doet. Je zit steeds zeer dicht op de huid van de personages, soms er zelfs bijna in zodat je alles meevoelt. Het gebruik van een plat, Amerikaans dialect helpt daarbij. Sommige scènes worden daardoor zeer intens en vol van suspense (de scènes met een groepje mannen na een al zeer intense ramp met een veerboot is bijna niet te harden zo spannend).
Dit is een boek waarbij de leeservaring zeer intens is en waar je achteraf een beetje verweesd achterblijft en je afvraagt: wat was dit nou eigenlijk. Maar wel boeiend.
Eindoordeel:
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten