Vijftien jaar later staat Fred op het punt te gaan trouwen, wanneer hij Mickey opnieuw tegen het lijf loopt. Na de initiële onwennigheid lijkt het alsof ze elkaar nooit hebben moeten missen. Het mag uiteraard wel duidelijk zijn hoe dit afloopt...
Mijn oordeel: op deze blog staat al een artikeltje over een andere roman van deze auteurs, en dit boek is van hetzelfde kaliber. Elk hoofdstuk wordt afwisselend door Fred en Mickey verteld, en daarin schuilt de kracht van het boek, eerder dan wanneer een alwetende verteller dit verhaal uit de doeken zou doen.
Het boek zweeft ook heen en weer tussen heden en verleden, en de stukken over het verleden deden me toch even stilstaan bij mijn jeugd, het kattekwaad en de prille liefdes. Was wel aangenaam.
Je moet niet erg veel diepgang verwachten, de personages zijn (behalve dan Mickey en Fred) nog dunner dan bordkarton uitgewerkt, maar toch blijft het geestig en interessant.
Het mysterie rond de reden waarom ze uit elkaar zijn gegroeid wordt netjes opgebouwd, er valt genoeg te lachen, en ook de spanning zit er goed in. Zo goed zelfs dat ik 15 pagina's voor het einde nog uitriep: 'Ze gaan echt niet meer samengeraken, onze twee helden !!'. Maar dan is er de onvermijdelijke deus ex machina...
Geen diepgravende nieuwe inzichten, wel luchtige en ontspannende kost. En dat mag af en toe ook wel een keer, zeker wanneer die dan bij elkaar is geschreven door vakmensen als Lloyd en Rees.
Eindoordeel: ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten