26 september 2011

Overtaken - Alexei Sayle

In't kort:
Kelvin heeft al jaren dezelfde vriendenkring. Ze doen al sinds ze het zich kunnen herinneren alles samen, ze houden er dezelfde hobbys op na. Ze hebben allen geld, gaan graag uit, laten het graag hangen en niemand kan hen breken: als een sterke groep vrienden staan ze boven alles en iedereen.

Tot op een dag een verkeersongeluk hun auto plet en Kelvin, de enige die in een andere auto zat, voor zijn ogen ziet hoe in één klap al zijn vrienden worden gedood.

De chauffeur van de vrachtwagen die het ongeluk heeft veroorzaakt en zo de dood van zijn vrienden heeft bewerkstelligd, blijkt moreel corrupt te zijn en weigert in te zien dat hij de schuldige is. het is bovendien een typische profiteur die er steeds de kantjes vanaf loopt. Kelvin zint op wraak.

Mijn oordeel:
Ik heb de hele tijd een beetje moeite gehad te bepalen wat voor roman dit was: een of andere donkere satire? Een verwerkingsverhaal van een trauma? Een horrorverhaal?

Waar aan de ene kant de vertelstijl me best aansprak en het "wraakverhaal" intrigerend genoeg werd uitgewerkt, wil de auteur me aan de andere kant net iets teveel in één verhaal proppen, lijkt het. Bijwijlen zit het goed, bijwijlen niet. Waar Kelvin terugdenkt aan vroeger en langzaam inziet dat die allsverslindende vriendschap misschien ook gewoon een 'gewoonte' was en dat hij nu eindelijk ook vrij is om zijn eigen leven te leiden, heeft hij wat rake observaties waar ik me mee kan identificeren. Mensen hebben vaak (en graag) een plank voor de kop. Maar op andere momenten, en zeker op het einde, is het onduidelijk wat de bedoeling is.

Dat einde brengt een plottwist die te gekunsteld is. Reken nog snel even af met je hoofdpersonage oid. Nu, de titel klopt wel: waar Kelvin de hele tijd probeert af te rekenen (soms letterlijk, soms figuurlijk) met zijn demonen, wordt hij op het einde door de realiteit ingehaald.

Leuk, maar de opbouw duurt best lang terwijl de ontknoping uiteindelijk op een aantal pagina's wordt afgehandeld. Ik weet niet welke katharsis Kelvin dan uiteindelijk zou moeten gebracht hebben.

Eindoordeel:
***

Geen opmerkingen: