Drama City - George Pelecanos

Genre: Crime novel; stadskroniek

In 't kort:
Drama City belicht de zelfkant van de maatschappij in Washington DC. En dat is geen pretje. Door de ogen van Lorenzo Brown, Rachel Lopez en Nigel Johnson worden we meegenomen op een grauwe trip doorheen de door drugs en misdaad onveilig geworden straten van Washington DC. Lorenzo is een voormalige drugskoerier die nu een baan heeft gevonden bij een dierenbeschermingsorganisatie, Nigel is een van de huidge drugsheren (de vroegere baas van Lorenzo en een vriend) van en Rachel is de paroolofficier van Lorenzo die 's nachts haar eigen duistere kant zoekt in de alcohol.

Mijn oordeel:
Sterk boek. Pelecanos gaat niet voor de easy score, maar neemt zijn tijd om ons de personages te leren kennen en ons zelf te laten ontdekken dat het Washington DC zoals wij het kennen niet het échte Washington is. Het voelt allemaal levensecht en waargheidsgetrouw aan.

Je voelt de innerlijke strijd van de personages, die een voor een hun weg zoeken in een leven dat er eigenlijk geen is. Sommigen kiezen voor het zogenaamde 'rechte' pad, anderen kiezen de andere weg. Welke weg ze ook kiezen, het is een weg vol valkuilen en moeilijkheden. Je voelt ook bijna lijfelijk het ongure van de stad en komt bijna oog in oog te staan met wat dagelijkse kost is in de onderwereld van Washington. Aan het einde gunt Pelecanos een klein straaltje hoop en het besef dat zelfs in de duisternis licht gevonden kan worden. Maar de zoektocht is moeilijk.

In het begin gaat het boek traag vooruit, maar de dynamiek zit hem in de personages en het is daarom net goed dat Pelecanos ons de tijd gunt om iedereen goed te leren kennen. Bij Pelecanos zijn het echte personages en echte emoties en gure, gewelddadige maar wel eerlijke situaties. Wie houdt van de nieuwe, realistische stijl van de huidige generatie Amerikaanse politieseries, smult hier van.

Eindoordeel:
Ik vind het boek steeds beter worden hoe meer ik erover nadenk.
**** (en stijgend :-))

PS: ik ben zelf op dit boek uitgekomen via Boleuzia, waarvoor mijn dank :-). Zijn recensie is trouwens beter dan die van mij, vind ik...