Emily Perkins - Leave before you go

Genre: roman

In 't kort: Daniel is een Brit die snel wat geld bij elkaar wil verdienen door als drugcourier naar Nieuw-Zeeland te vliegen. Hij doet zijn levering, vangt de 10.000 dollar, maar neemt een niet zo'n snuggere move. Hij drinkt zich meteen klem en wordt 's ochtends wakker....zonder geld.

Berooid gaat hij dan maar op zoek naar werk en ontmoet hij Josh. Via Josh komen we in het leven van Kate, vriendin van de vriendin van Josh. De wederzijdse interesse tussen Kate en Daniel wordt ons langzaamaan bekend, maar helaas hebben ze het zelf beide niet helemaal door. Als notoire sukkelaars in de liefde blijven ze uiteindelijk dan ook alleen achter...

Mijn mening: Ja, je ziet het. Ik heb het einde verklapt. Maar dat maakt niet zo veel uit, want ik wil hierbij vertellen dat ik afraad om het boek te lezen. Niet dat het mega-slecht is, maar het is de moeite gewoon niet waard. Er zijn 1000 soortgelijke boeken die vast véél beter zijn. Denk aan Josie Loyd & Emlyn Reese.
Waarom niet lezen? Omdat het verhaal je niet écht pakt, de personages niet goed uitgewerkt zijn, alle clichés over mannen/vrouwen je weer eens om de oren vliegen en nog een paar andere redenen. Volgens andere lezers-recensies op o.a Amazon heeft Perkins andere boeken geschreven die wel goed zijn. Als ik bekomen ben van deze kater zal ik eens overwegen om er daar eentje van te lezen.

Eindoordeel:
** (omdat het dan wel weer lekker wegleest in de trein en ik er daardoor niet veel moeite voor heb moeten doen)

Het puberende brein - Eveline Crone

Genre: non-fictie, ontwikkelingspsychologie

In 't kort: Ik leende dit boek van een collega die afgelopen zomer een week lang drie pubers mee op vakantie had genomen. Het was een ramp geweest!
Een van de redenen voor haar om dit boek te kopen was om een verklaring te vinden voor het gedrag van deze pubers.

Uit dit boek van universitair hoofddocent Eveline Crone (Universiteit Leiden) komt duidelijk naar voren dat tijdens de adolescentie de hersenen nog op allerlei vlakken in ontwikkeling zijn. Hierdoor kan bepaald gedrag van adolescenten verklaard worden, zoals bijvoorbeeld het feit dat zij écht moeilijk uit hun bed raken.
Mijn interesse ging vooral uit naar het hoofdstuk over de cognitieve veranderingen die zich voordoen. Vanuit mijn werk ben ik geïnteresseerd hoe met name bij"oudere" adolescenten (18-23 jaar) de hersenen zich nog moeten ontwikkelen. Op die manier weet ik wat we wel/niet van hen kunnen vragen in het hoger onderwijs, waar ze minder sterk in zijn of juist sterker. Op deze vragen heb ik een antwoord gekregen. En in de toekomst zullen er meer antwoorden komen, want het vakgebied "Educational Neuroscience" is vrij nieuw, maar volop in beweging.
Naast het cognitieve brein, wordt het emotionele, sociale en creatieve brein besproken. Ook zeer interessant.

Mijn mening: Een zéér interessant, informatief en educatief boek voor iedereen die zich afvraagt waarom pubers zich zo anders gedragen.
(Zoals mijn moeder tijdens mijn pubertijd geregeld zei: "nu ben je lastig en vervelend, maar vroeger was je zo'n lief meisje")
Een interessant interview met de schrijfster vind je op: Ouders Online

Eindoordeel:
****1/2

Breuklijnen - Nancy Huston

Genre: roman

In 't kort: In dit boek komen vier generaties uit één familie aan het woord. Het zijn kinderen van zes die hun verhaal vertellen. Over hoe zij hun leven en omgeving beleven en vooral ook hoe het verleden van de familie invloed daarop heeft. We beginnen met Sol in het Californië van vandaag en eindigen met zijn overgrootmoeder Etta in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Mijn mening: Wat ik sterk vond in dit boek is de verhaallijn die van jong naar oud overgaat, van heden naar verleden. We beginnen met de zesjarige Sol die vertelt over zijn vader en moeder: hun achtergrond, karakter ed.., maar ook over de tijd waarin hij leeft (Irak-oorlog, kapitalisme) Vervolgens komen we bij Sol's vader Randall en komen we te weten wat hij meemaakte op zesjarige leeftijd.
Het interessante is dat je je een beeld vormt van het karakter van ouders, grootouders en overgrootouders, die dan later als kind aan het woord komen. Op die manier wordt duidelijk waarom zij later geworden zijn wie zij zijn. Een hele orginele manier voor het weergeven van een familiegeschiedenis.

Eindoordeel:
****

The life and times of the Thunderbolt Kid - Bill Bryson

Genre: autobiografie

In’t kort: Bryson werd geboren in 1951 in Des Moines, Iowa, hartje Mid-West. Hij vertelt ons zijn jeugdjaren, van zijn geboorte tot wanneer hij 12 wordt en naar junior high school mag. We worden meegezogen in het verhaal van een opgroeiende jongen, soms verlegen, soms ondeugend, maar steeds met verwondering naar de wereld rondom hem kijkend. En ondertussen schetst Bryson een beeld van de Fabulous Fifties en hoe het leven er in die jaren uitzag in een provinciestad in het midden van de VS.

Mijn oordeel: Mooi boek. Bryson analyseert genadeloos de fifties-cultuur tot op het bot, maar op een erg humoristische en teergevoelige manier, zoals we van hem eigenlijk altijd al gewoon zijn. En uiteraard met onvergetelijke karakters als Milton Milton, de Kowalski brothers en Doug Willoughby. Meer heb ik er eigenlijk niet over te vertellen. Een echte aanrader!

Eindoordeel: ****1/2

Muziek en stilte - Rose Tremain

Genre: pff, moeilijk te benoemen. Historische roman-biografie-tragedie, zoiets ?

In’t kort: Denemarken, 1629. Peter Claire, een Engelse luitspeler, komt aan op het Deense hof, waar hij al snel de vertrouweling wordt van koning Christiaan IV. Peter wordt verliefd op Emilia, de steun en toeverlaat van de koningin. Koning en koningin kunnen echter niet meer met elkaar doorheen dezelfde deur. Hoe kan Peter de weg vinden die zijn dromen werkelijkheid doet worden en zijn ziel zal redden als zijn loyaliteiten zo fataal verdeeld zijn ?

Mijn oordeel: dit boek werd mij in de handen geduwd door mijn teergeliefde, en is zo’n beetje het eerste boek van haar dat ik lees. Ik ben dit genre dan ook niet echt gewoon. Misschien is dat de reden dat ik dit boek vooral erg vreemd vond. Mooi geschreven en zo, maar traag... Het verhaal is best leuk, met enkele onverwachte twists en turns, maar kon best even sterk op 100 pagina’s minder verteld worden. Maar ik denk dat dat net de bedoeling was, er een soortement ‘sfeerboek’ van maken. En da’s niet echt my cup of tea.

Eindoordeel: desondanks toch ***1/2, omdat ze veel goedmaakt met haar sterk schrijfstijl.

New York: De vette jaren - Jacqueline Goossens

Genre: columns, stadskroniek

In’t kort: in deze verzameling columns worden heel wat facetten van de New Yorkse samenleving van naderbij bekeken en belicht, waarbij de focus ligt op de jaren na 9/11. Rode draad doorheen het boek is hoe de New Yorkers zich verbazend snel hebben herpakt na de dramatische aanval. Zo staat het ook op de achterflap: ,,In tegenstelling tot vele verwachtingen, kwam New York de schok van 11 september snel te boven. Na een korte onderbreking zette haar eerder begonnen heropleving zich voort. Het geld vloeit, New York groeit en bloeit. De stad werd veiliger, vriendelijker, groener en mooier.’’

Mijn oordeel: Ik las het boek net voor en tijdens mijn trip naar New York, in de hoop wat toeristische tips en tricks te kunnen oppikken, maar dat viel toch wat tegen. Immers, de achterflap liegt niet: veiligheid, ecologie, economie en onderwijs zijn de grote hoofdthema’s in het boek. Elk hoofdstuk bevat een aantal columns die van ver of dichtbij met het thema te maken hebben. En die columns lezen vlot weg en zijn af en toe razend interessant, dat zeker. Maar de samenhang is soms wat geforceerd, het lijkt af en toe dat de thema’s gekozen zijn in functie van de voorhanden zijnde columns, en niet omgekeerd. Dit is geen boek dat je omver blaast, maar goed geschreven en best interessant. Maar het is geen tourist guide, so beware als je daarnaar op zoek bent.

Eindoordeel: *** 1/2

Boogschutters - Maria Stahlie

Genre: roman

In 't kort: Dit boek gaat over schrijver Alex Wigman, die in een lange smeekbede zijn minares vraagt bij hem terug te komen. Waarom heeft ze hem dan verlaten? Wat is er gebeurd? Het heeft uiteindelijk allemaal te maken met verwikkelingen rondom de dood van zijn ex-schoonmoeder.

Mijn mening: Na het lezen van de kaft van het boek dacht ik: spannend! Wat is er inderdaad gebeurd...hoe zit dat met de dood van die ex-schoonmoeder? Maar uiteindelijk kwam ik er behoorlijk bekaaid vanaf. Er gebeuren niet echt spannende dingen, er zijn geen onopgeloste mysteries. Het verhaal dient eerder om een diepere laag te ontdekken omtrent interpersoonlijke relaties ed. Maar daar had ik helemaal geen zin in. Ik zag het ook niet echt én irriteerde me bovendien aan het afschuwelijk egoistische hoofdpersonage. Kortom: géén roman voor mij, helaas.

Eindoordeel:
**

De Blik - Jose Luis Peixoto

In't kort:
In een dorpje in de Portugese streek Alentejo leren we twee generaties kennen die door toedoen van de duivel (ofte de jaloezie en wantrouwen in de ander) het onheil over zich afroepen. Of ze worden slachtoffer van het onheil of ze ontlopen het door zelfmoord te plegen.

Mijn oordeel:
Ik werd er, nu ik er een weekje over nagedacht heb, warm noch koud van, van dit boek. De stijl is wel ok, beetje hypnotische stijl waardoor je blijft lezen, maar ik miste een verhaal.
Recensies allerhande wijzen op de vele bijbelse referenties en zo en een typisch Portugese mythologie, maar mijn kennis daarover is onvoldoende om even enthousiast als hen te zijn.

De personages zijn wel kleurrijk en bijzonder, maar het deed me allemaal net wat te 'literair verantwoord' aan om me te kunnen inleven. En na verloop van tijd denk je eerder dat ze allemaal uit een gekkenhuis komen dan dat het geloofwaardige personages zijn.

Het deed me een beetje denken aan de verhalen over het verleden in "Everything is Illuminated". Daar werkte het, als tussendoortje, voor mij wel. Hier niet echt.

Eindoordeel:
Niet mijn ding.
**1/2

PS: voor de liefhebbers: Saramago noemt Peixoto het nieuwe literaire talent in Portugal.

American Pastoral - Philip Roth

Genre: Joodse familiekroniek; psychologisch drama

In 't kort:
Dit is het verhaal over Seymour "The Swede" Levov. The Swede was de populairste jongen in zijn (Joodse) high school in New Jersey: de sportheld in basketbal en American football, knap en intelligent. In plaats van later een sportcarrière uit te bouwen, treedt hij echter in de voetsporen van zijn vader en neemt hij succesvol de leiding over van de handschoenenfabriek in Newark.

Hij doet alles zoals het hoort en creëert zo zijn perfecte American Dream (met miss New Jersey als bruid). Tot op een dag zijn dochter Merry de plaatselijke supermarkt en het postkantoor opblaast als protest tegen de oorlog in Vietnam en vervolgens verdwijnt. Dit boek is deels geschiedschrijving over The Swede maar neemt je ook mee in overpeinzingen over het waarom van de daad van Merry.

Mijn oordeel:
Sterk, "majestueus" boek. Het leest erg traag, maar dat is hier positief.
Het is tegelijk een verheerlijking van de American Dream als een aanklacht ertegen. The Swede is een Amerikaanse Jood die alles doet zoals het hoort: is altijd diplomatisch, heeft altijd hard gewerkt, stoot niemand voor de borst. En toch ontloopt hij het onheil niet. Maar is misschien net zijn schijnbare perfectie de reden? Dat zijn dochter hier eerder protest tegen voerde dan tegen de Vietnam oorlog?

Door steeds in het hoofd van The Swede te kijken en dat te mengen met lange terugblikken op zijn leven kom je als lezer dicht bij het personage te staan. Je leeft mee en je voelt aan den lijve the struggle that life is.

Deze biografie van The Swede is in zekere ook een kritische blik op de Amerikaanse samenleving. Het speelt tegen de achtergrond van Amerika in de woelige jaren van het einde van WOII tot in de nog steeds woelige jaren '70 (je hebt de rassenrellen, de oorlog in Vietnam enzovoort). De idyllische Amerikaanse modelmaatschappij werd letterlijk de lucht in geblazen. Het is daarom ook best een "zwaar" boek. Maar toch meeslepend geschreven zodat je je niet verveelt.

Op het einde komt er dan een soort van katharsis bij the Swede, maar Roth besluit om er als het ware ineens mee te stoppen. Alsof hij lijkt te zeggen dat het wel genoeg is geweest, de rest wordt meer van hetzelfde, face the music and dance. Je blijft zo in zekere zin op je honger zitten, maar dat kon hier wel, vond ik. Het was wel genoeg, ik had het begrepen. of zoiets.

Eindoordeel:
****1/2
(Tussen het wegleggen van het boek en het schrijven van dit stukje is er eerst een halve ster afgegaan, maar uiteindelijk toch een halve ster bijgekomen)

Larsson, Stieg - De vrouw die met vuur speelde

Genre: (Zweedse) Thriller

In het kort:

Dit boek is het vervolg op "Mannen die vrouwen haten" (zie boekbespreking van 21 december). De 2 hoofdpersonen uit dat vorige deel, Mikael Blomkvist (journalist, hoofdredacteur) en Lisbeth Salander (psychotische "pain in the ass" researcher), zijn weer eens op elkaar aangewezen, zij het voor Lisbeth onbedoeld en zeker ongewenst. Aanleiding is dat Mikael besluit voor zijn blad Millennium, samen met een free-lance schrijver, een boek te publiceren over vrouwenhandel. Dit maakt bij enkele, in hun boek, beschreven hoerenlopers gevoelens los die tot kidnappings, moorden, intimidaties en meer ongerief leiden. Beiden, Mikael en Lisbeth, worden tot het uiterste gedreven de daders op te sporen. Echter hun beweegredenen lopen niet parallel. En zeker niet hun ontplooide onderzoeksmethoden. Het geheel leidt tot een bizarre climax die letterlijk tot de laatste pagina wordt uitgesteld. Een ontknoping die je alleen maar doet wensen dat deel 3 uit de "Millennium" reeks al vast klaar ligt op je nachtkastje.

Mijn oordeel:

Ik gebruik hier het citaat van de back-cover omdat die zo treffend schrijft wat ik voelde tijdens het lezen: "Honderden pagina's lang houdt Larsson dit vuurtje warm. Hij schuift met zijn pionnen als op een schaakbord, en elk personage komt tot leven in perfect uitgewerkte karakterschetsen die ieder het verhaal opstuwen en voortjagen. Maar Salander is werkelijk het allerbriljantst geprofileerd. Ze heeft alles in zich om uit te groeien tot een cultfiguur van wereldklasse."

Zelden heb ik een boek in handen gehad welke mij de afgelopen week zo vaak wakker heeft gehouden. Larsson slaagde er in een vervolg te schrijven dat je nog meer doet betreuren dat er van zijn hand niet meer dan 3 boeken zijn verschenen en ooit zullen verschijnen. Een betreurenswaardig verlies voor ons Boekenwijzen en de rest van de aardkloot.

Eindoordeel:

***** Verder niets aan toe te voegen, anders dan dat ik wilde dat de schaal verder ging dan 5 sterren!