Notes from a small island - Bill Bryson

In't kort:
Voordat Bill Bryson, nadat hij jarenlang in het VK heeft gewerkt en gewoond, terugkeert naar zijn geboorteland Amerika, trekt hij nog een laatste keer door dit kleine eiland, op zoek naar wat hem daar nou zo geeft gefascineerd.

Mijn oordeel:
Deze keer kon Bill Bryson me toch wat minder bekoren dan in andere werken zoals Walk in the woods of Down under. En dat heeft volgens mij een deel dezelfde reden als bij Overal en nergens (Neither here nor there). Hoe dichter Bryson bij mij bekende zaken komt, hoe vaker ik het in zekere mate oneens met hem ben en hoezeer zijn anders grappig cynisme en sarcasme overkomen als bijtend en een beetje, mja, paternalistisch. Hij komt dan, zoals ik bij dat boek ook had, toch over als de Amerikaan die moeite heeft zich aan te passen, een zeurpiet. Je vraagt je wel eens af of hij het wel naar zijn zin heeft.

Nu, er zijn genoeg leuke passages en Bryson blijft een begenadigd verteller. Dit was dus verre van een onprettige leeservaring. Het is alleen wat minder dan wat ik bij hem verwachtte.

Eindoordeel:
***

I play the drums in a band called okay - Toby Litt

In't kort:
De (fictieve) autobiografie van Clap, de drummer van de band okay.

Mijn oordeel:
Ik vond het maar matig boeiend. Het probeert het leven te schetsen van life on the road voor een bandlid dat meestal en van nature meer op de achtergrond blijft. Drugs, gewillige fans en allerlei andere typische zaken komen naar voor. Niets nieuws. Waar het anders is of probeert te zijn, is dat Clap toch minder asociaal is dan de doorsnee rockster. Hij bekeert zich op een bepaald moment zelfs tot het Boeddhisme.

Alleen: hij doet dat op een voor mij saaie manier. De humor zit hem vast in de hilarische toestanden die hij en de band meemaken, maar het is geen bijtende satire, het mist pit.

Toby Litt heeft, denk ik, geprobeerd om een waarheidsgetrouwe weergave te maken, net zoals een echte drummer uit een rockband het zou (kunnen) doen. Die biografieën zijn vast niet veel boeiender, maar worden daar vaak rechtgehouden doordat het de biografie van een bekend iemand is en de lezer positief bevooroordeeld eraan begint. Hier ken je de drummer niet, eerlijk, en blijft de verveling over. Ik was blij dat het uit was.

Wel mooi vormgegeven: de kaft ziet er niet alleen uit als een oude vinylplaat, maar heeft ook de ribbeltjes. Geinig.

Eindoordeel:
**1/2

Wij - Elvis Peeters

In't kort:
Een groep jongeren verveelt zich. Ze probeert deze verveling te verdrijven door steeds verder gaande spelletjes te spelen met elkaar maar ook met anderen.

Mijn oordeel:
"Wij" wil een spiegel zijn van de verveling die de jeugd van tegenwoordig, ondanks een groter aanbod aan afleiding dan ooit, in zijn greep houdt. Het is ook een door gewelddadige games en media moreel losgeslagen jeugd, die de scheidslijn tussen goed en kwaad, tussen aanvaardbaar en onaanvaardbaar niet meer kent of wil kennen.

Zij zijn hun eigen baas. Het is hun lichaam, hun geest die ze (ook letterlijk) verneuken, dus wat let hen?

Op zich een interessant gegeven, maar het beeld hier is wel heel scherp.  Hun gedragingen zijn zeer extreem en hun morele losgeslagenheid is bijna stuitend. Het wil me allemaal wat te schokkend zijn. Het is me daarin ook wat onduidelijk wat Elvis Peeters hier dan mee wil. Ik vrees een beetje dat vooral die jeugd die hij hier schetst dit een schitterend boek vindt. Voor mij ontbrak er wat, al kan ik niet direct duiden wat: een andere stem? Meer diepgang?

Ik vind het wel een goed geschreven boek: de verveling van die jongeren druipt van de bladeren af en het is zo uit, maar de eenzijdigheid begon me halverwege het boek wat tegen te staan en dat is gebleven tot het einde.


Eindoordeel:
**1/2

Testimony - Anita Shreve

In't kort:

Een seksschandaal op de prestigieuze Avery Academy, waar een sekstape opduikt van een aantal senior studenten met een minderjarige freshman studente, zet de wereld van alle betrokkenen en hun omgeving op z'n kop.

Mijn oordeel:

Goed boek. Ondanks het gewaagde uitgangspunt, wordt nergens de sensatie opgezocht. De verschillende betrokkenen, ouders, liefjes, tot zelfs een bewoonster van het dorpje Avery die vertelt over de media-aandacht, worden eerlijk aan bod gebracht en nergens wordt de lezer een bepaalde visie opgedrongen. Oordel zelf maar wie er fout is, of de gevolgen te hard of net niet hard genoeg waren voor de betrokkenen.

Vooral ook de schuldvraag wordt in het midden gelaten, evenals de vraag of de reactie van de media en de overdreven preutsheid van Amerika (seksuele betrekkingen zijn bij tieners een feit maar worden snel in de criminele sfeer geduwd) niet te overdreven zijn.

De personages krijgen ook de tijd om open te bloeien voor ons. Je komt steeds meer te weten en het zijn kleine details die hen tekenen. De directeur van de Academy, bijvoorbeeld, wordt door kleine details gekleurd, en het zijn net die details die hem voor elke lezer anders gaan doen overkomen (net zoals je in het echte leven over mensen oordeelt, op basis van schijnbaar nietige details). Ik vind hem bijvoorbeeld een sukkel, maar dan voornamelijk door kleine details.

Hierdoor wint het boek ook aan overtuigingskracht. Door deze subtiele, registrerende stijl van Anita Shreve geraak je ook meer betrokken dan wanneer de emoties voorgeschoteld zouden worden.

De balans in dit boek zat helemaal goed en het las dan ook als een trein. 

Eindoordeel:

****

Maus - Art Spiegelman

Genre: graphic novel

In 't kort: Een joodse man (de schrijver zelf) maakt een stripboek over het hedendaagse leven van (en met) zijn vader en dat ten tijde van de Holocaust. Zijn vader vertelt hoe hij dit drama, met steeds heel veel mazzel, overleefde. Bijzonder in dit boek zijn de dieren die metafoor staan voor hun afkomst (muis = jood, kat = nazi)

Mijn oordeel: Het boek lees je in één beweging uit. Woord & beeld geven op een bijzondere wijze weer wat er in WOII gebeurde en wat voor effect dat nà de oorlog op die generatie (de vader) en die daarna (de zoon) heeft.

Eindoordeel: ****

Hickory Dickory Dock - Agatha Christie

Genre: detective

In 't kort: Wanneer in een Londen's studentenhuis plotseling verschillende voorwerpen worden vermist, schakelt de huisbazin Hercule Poirot in. Niet lang daarna wordt een van de studenten vermoord. Poirot vindt onder andere middels de lijst van gestolen voorwerpen de oplossing tot de moord.

Mijn oordeel: Een onderhoudende, voor Agatha Christie's doen, drukke/volle whodunnit. De meeste van haar verhalen kabbelen wat meer en zijn daardoor dmv redelijk "passief" lezen goed te volgen. Bij deze detective werden er tamelijk veel aanwijzingen en personages opgevoerd wat een actievere leeshouding van mij vroeg (waar ik op dat moment wat minder zin in had).

Eindoordeel: ***

The Clocks - Agatha Christie

Genre: Detective

In 't kort: Een onbekende man wordt vermoord aangetroffen in het huis van een blinde vrouw. Niemand in de buurt lijkt iets gezien te hebben. In de kamer waar het lijk gevonden wordt zijn drie klokken geplaatst. De dader is onvindbaar, totdat Hercule Poirot er zich mee mag bemoeien.

Mijn oordeel: Ik ben over het algemeen dol op Agatha Christie's (heb ze nu op een paar na allemaal gelezen) maar vind dit een van de minst geslaagden. Het duurde naar mijn smaak veel te lang voordat er ook maar één aanwijzing was en plots daarna was alles snel opgelost. Haar personages hebben hier ook weinig diepgang. Hoogstwaarschijnlijk omdat er te veel worden opgevoerd.

Eindoordeel: **

The pillars of the earth - Ken Follett

Genre: Historische roman

In 't kort: Een bijna 1000 pagina tellend middeleeuws epos. De rode draad in dit verhaal is de bouw van een kathedraal en een aantal personages die daarbij betrokken zijn: edelen, geestelijken en werklieden.
Hoe deze verschillende machten door geweld en intriges elkaar het leven zuur maken en aan invloed winnen en verliezen. Op de voorgrond volgen we een aantal "gewone" mensen die hun hoofd boven water proberen te houden in onzekere tijden.

Mijn oordeel: De eerste honderd pagina's waren even doorbijten; er gebeurt niet zo veel interessants en ik vroeg me af waar de komende 900 pagina's dan wel over zouden gaan? Snel daarna begon het verhaal zich écht te ontwikkelen en werd het 'groter geheel' duidelijk. Vanaf dat moment tot het einde was een heerlijke leeservaring. Een aanrader voor iedereen die eens het (mogelijke) dagelijks leven van de Middeleeuwen wilt beleven.

Eindoordeel: ****

On Chesil Beach - Ian McEwan

In't kort:
Edward en Florence zijn net getrouwd. In het hotel van hun huwelijksreis kijken zij vol spanning de eerste huwelijksnacht tegemoet.
Ze hebben allebei andere redenen om er met zin dan wel weerzin op te wachten en om er, ieder voor een eigen reden, bang voor te zijn.

Mijn oordeel:
Dit korte boekje speelt zich helemaal af in de hoofden van de beide protagonisten. We leren hoe Florence en Edward allebei uit een andere achtergrond komen. Maar allebei zijn ze wel stevig geworteld in een Victoriaanse preutsheid. De eerste nacht is ook meteen de eerste keer.

Het is tegelijk ook een blik op veranderende tijden. Het speelt zich af begin jaren '60, net voor de sexuele revolutie de wereld en de visie op sexualiteit zal veranderen. In Florence en Edward zie je twee aspecten van die tijd: een zit stevig vast in de oude tijd (preuts, a-seksueel), terwijl de andere klaar is om bijna letterlijk en figuurlijk de nieuwe tijd te bespringen.

Daarnaast zien we hoe liefde niet kan blijven bestaan als er niet gepraat wordt. Edward en Florence houden van elkaar maar kennen elkaar niet.

McEwan brengt een mooie visie op deze worsteling van Edward en Florence om te leren leven met enerzijds hun wensen, anderzijds hun beperkingen en de moeilijkheid om als koppel tot een bevredigend vergelijk te komen. Waar het boek moeite heeft op gang te komen, krijgen we steeds meer lagen die zowel het gedrag van Florence als dat van Edward wat beter duiden. Dat maakt het boek uiteindelijk een interessante psycholgische denkoefening. Of hoe twee geliefden elkaar ook kunnen kapotmaken.

Eindoordeel:
***