Russel start is een straatartiest. Of is hij meer dan dat? Hij lijkt bij alle belangrijke gebeurtenissen in de populaire muziekgeschiedenis betrokken te zijn geweest.
Vandaag ontmoet Sally hem toevallig (of niet?) omdat ze een lekke band heeft op weg naar het station. Zal Russel ook haar kunnen raken, zal Sally ook muziekgeschiedenis gaan schrijven?
Mijn oordeel:
Ik vond er niets aan. Het boek is iets meer dan 100 pagina's dik en dat maakt dat ik het uitgelezen heb, maar het boeide me niet. Als het een muziekgeschiedenis wil zijn, dan is het te kort en te weinig gedocumenteerd. Het wil een magisch muziekmysterie zijn, maar ik mis spanning en, ja, mysterie. Het is een geforceerd mysterieus doen, lijkt het wel. Die Russel Start is een figuur die, blijkens een voorwoord, de schrijver ooit heeft ontmoet na een concert van Bon Jovi. Ooit, volgens Russel, zou Martin van Zaanen zijn eerste roman eindigen met Bon Jovi. Nou, dat doet hij ook, maar je verwacht dan een rode draad terwijl er hier snel een epiloogje wordt aan gehangen om het toch te laten kloppen.
De personages zijn te licht, je moet al heel erg goedgelovig zijn om Russel Star als de verpersoonlijking van de inspiratie van de groten der popmuziek te zien. Het probeert een gezicht te geven aan dat ongrijpbare dat creativiteit heet, maar slaat de bal mis. Het dweept te veel met die schrijvers van popmuziek als Keith Richards of bands als Oasis. En neemt (te) voorspelbare idolen.
Op vele vlakken weegt het dus te licht. Ik ben sowieso al geen fan van magisch realisme (het genre waar dit boek in zou moeten passen), maar dit doet niet eens een poging om mijn sympathie te winnen.
Eindoordeel:
**
Geen opmerkingen:
Een reactie posten