Galgenmeid - Van Rijckeghem & Van Beirs

In't kort: Antwerpen, eind 1580s. Gitte Niemandsdochter wordt door haar moeder achtergelaten bij een weeshuis, die haar wel op het hart drukt dat haar vader een Spaanse hertog is. Gitte groeit op met de Spaanse dreiging op de achtergrond, en wordt de beste beurzensnijdster van de stad. Toch wordt ze betrapt, en veroordeeld tot de strop.

Op het nippertje ontsnapt ze aan die doodsstraf, maar dan moet ze wel als Hollandse spionne bij haar vader binnenraken. Dat lukt haar wonderwel, maar wil ze wel spionne blijven ? Het Spaanse leven is zo fijn dat ze veel liever daar zou blijven. Maar dan gooit haar brandmerk roet in het eten.

Mijn oordeel: het is mij niet direct duidelijk of dit een boek voor adolescenten is, of voor een volwassen publiek. Maar dat doet eigenlijk ook niet ter zake. Een fijne historische roman, met veel vaart, oog voor detail, zonder tempo- of plot-dipjes, leuke karakters, wat wil een mens nog meer ?

Echt een aanrader !

Eindoordeel: *****

A Tale of Two Cities - Massarotti & Harper

In't kort: de ondertitel zegt al veel: 'The 2004 Yankees-Red Sox Rivalry and the War for the Pennant.' de New York Yankees en de Boston Red Sox zijn aartsrivalen in het Amerikaanse baseball, en hebben al heel wat robbertjes uitgevochten in de playoffs. In 2003 nog, moesten de Red Sox in de 7de en beslissende wedstrijd hun meerdere erkennen in die vermaledijde Yankees.

Maar het zou anders worden. Of maakte Red Sox Nation zich dat alleen maar wijs ? In de playoffs bouwden de Yankees al snel een 3-0-voorsprong uit, en alles leek alweer verloren. Tot Dave Roberts in de slotfase van de 4de wedstrijd de kansen deed keren met een stolen base. Wat volgde was the biggest comeback in all of sports, zoals deze playoffs-serie ondertussen ook bekend staat.

Mijn oordeel: Massarotti schrijft elke dag over de Red Sox in een Bostons dagblad, Harper doet hetzelfde in NY voor de Yankees. Elke ontmoeting tussen de twee rivalen gedurende het seizoen 2004 wordt zowel vanuit New Yorks als Bostons standpunt belicht, en dat geeft soms leuke en verfrissende contrasten. Leuke schrijfstijl, een interessant onderwerp (met -voor mij althans- de juiste winnaar). Plak daar de documentaire 'Four Days in October' naast, die ik net op dat moment kon zien, en daardoor kon ik me nog beter inleven.

Eindoordeel: ****

The Education of a Coach - David Halberstam

In't kort: biografie van American Footballcoach Bill Belichick, die in de eerste helft van de naughties 3x de SuperBowl won met de New England Patriots. Die zeges zijn echter enkel het sluitstuk van een odyssee die al begon bij zijn prille opvoeding. Vader Steve, zoon van Kroatische inwijkelingen (Belicic werd al snel veramerikaanst tot Belichick), raakte geïnteresseerd en later geobsedeerd door het spelletje en schopte het tot assistent-coach van een befaamde universiteitsploeg. Op die manier werd zoon Bill van in de wieg geconfronteerd en betrokken bij de X-en en O-s van deze tactische sport. Al snel werd duidelijk dat hij het potentieel in zich had om het nog beter te doen dan zijn vader. En zo geschiedde.

Stelselmatig klom Bill de ladder op, startend als niet-betaalde scout van een kleine college, via omzwervingen in Texas, New York en Cleveland kreeg hij uiteindelijk de job als head-coach van de Patriots, met het gekende gevolg.

Mijn oordeel: fijn boek, goed geschreven, nooit saai (wat je soms bij een biografie kan verwachten of vrezen). Je moet er wel steeds goed je hoofd bij houden, want soms passeren er op korte tijd heel wat namen de revue, en dat kan soms wat verwarren.
Het geeft ook een uitstekend inzicht in hoe gigantisch veeleisend een job als assistent- of hoofd-coach van een team is. Veel ingewikkelder en tactischer dan pakweg voetbal of basketbal. Maar dat maakt het spelletje net zo mooi.

Eindoordeel: ****

Action Philosophers - Fred Van Lente & Ryan Dunlavey

In't kort:
De geschiedenis van de filosofie. In stripvorm. Van het woelige begin met de presocratici tot de deconstructie van Derrida.

Mijn oordeel:
Best wel leuk bedacht, al vraagt het wat tijd om te wennen aan de stijl en de opzet. Er wordt best gebruik gemaakt van flauwe humor (maar daar heb ik geen probleem mee :-)) en soms is dat geslaagd en soms, mwah, tja, haha... Maar geleidelijkaan geraak je gewend aan hoe de schrijver en tekenaar de strip hebben bedoeld en dan zie je ook dat ze hun voorbereiding hebben gedaan en weten waar ze het over hebben.

Voor de lezer is dit wel een leuke manier om je kennis van de filosofie bij te spijkeren en ook wat minder bekende filosofen te leren kennen. Zonder het al te ernstige misschien (als een deel van een filosofie onnozel is, dan mag dat ook belicht worden...). Maar: net als bij een cursus filosofie: ik ben nu alweer het merendeel vergeten...

Dit is trouwens een samenbundeling van eerder als losse delen verschenen comics. Het is dan eigenlijk ook beter om het boek beetje bij beetje te lezen (wat ik niet gedaan heb).

Leukste vondst in dit boek voor mij: Plato als een pro-wrestler (met masker).

Eindoordeel:
Geinig.
***1/2

Blackwater Lightship - Colm Toibin

In't kort:
We volgen de behoorlijk rommelige verhoudingen in de Devereux familie. Vooral tussen de verschillende generaties vrouwen (Helen, haar moeder Lily en grootmoeder Dora vlot het totaal niet. Vooral na de vroege dood van Helens vader, ontstaat er een breuk tussen moeder en dochter die jaren later nog steeds niet hersteld is. Er is ook nauwelijks contact tussen Helen en haar moeder en posingen om haar moeder in haar volwassen leven te betrekken (Helen is getrouwd en heeft twee kinderen) zijn nooit goed verlopen. Door de problemen met haar eigen familie heeft Helen het ook moeilijk om zich volledig te 'smijten' in haar eigen huwelijk. Er is altijd toch wat afstand.

Op een bepaald moment krijgen ze te horen dat Declan, Helens broer, AIDS heeft, in een vergevorderd stadium. Zijn eigenaardige keuze om in het oude hotel van de grootmoeder te verblijven om verzorgd te worden, worden ze nu gedwongen elkaar en hun demonen onder ogen te zien.

Mijn oordeel:
Net als in "Brooklyn", van dezelfde auteur (elders besproken op deze blog) gebeurt ook hier weer niet bijzonder veel. De ziekte van Declan is weliswaar tragisch, maar is slechts een katalysator om de drie generaties met elkaar te confronteren. Dit zijn boeken waarin vooral gereflecteerd wordt over het leven, de dood en of je kan of zou moeten willen ontsnappen aan je achtergrond. Moet je aan je roots vasthouden of moet je ze met wortel en al uit de grond rukken en niet meer omkijken?

Dit boek gaat daarover en ook over lastige familierelaties. Ouders begrijpen hun kinderen niet en andersom. Teleurstelling is de regel aan beide kanten. Dit is best herkenbaar eigenlijk, al zijn de protagonisten in deze roman wel heel erg koppig. Dat heeft voor een deel ook te maken met het Ierse element, het ontkomen aan de katholieke dorpse achtergrond. Nu, dat kan je ook vertalen naar de Vlaamse klei. Achter gesloten deuren kunnen we ruzie maken, maar voor de gemeenschap zijn we steeds de perfectie. Dit wodt het best belichaamd in Dora, de grootmoeder, die haar onbegrip voor de homofiele Declan en zijn homovrienden verbergt achter "De mensen zullen nogal praten!!".

Dit wordt allemaal goed beschreven en niet teveel in your face gebracht, waardoor het tasbaar en herkenbaar wordt. De personages zijn geen karikaturen, maar echte mensen, met echte gebreken en echte emoties. Het grijpt je, net als Brooklyn, niet meteen bij je nekvel, maar stilaan geraak je steeds meer betrokken. Het open einde is verrassend maar niet storend. We laten de personages eindelijk met rust, laat ze het zelf nu maar eerst even uitwerken.

Eindoordeel:
**** (Brooklyn is beter, maar toch evenveel sterren)

Homer & Langley - E.L. Doctorow

In't kort:
Homer & Langley zijn twee broers die kort na WOII hun ouders verliezen. Homer is langzaamaan zijn zicht verloren maar weet zich te redden door ruimtes in huis te "voelen". Langley is teruggekeerd uit de loopgraven met door mosterdgas aangetaste longen en stembanden.
Ze zijn een overblijfsel uit de aristocratie en hebben geld genoeg om zonder te werken te overleven. Ze trekken zich steeds meer terug uit de maatschappij en de realiteit. Ze worden kluizenaars. Vooral Langley die alles wat los of vast zit verzamelt, in het kader van een groots project waarin hij wil aantonen dat alles steeds hetzelfde blijft, wordt steeds excentrieker. Homer is door zijn blindheid (en later wordt hij ook nog doof) afhankelijk van Langley.

We volgen hen door het grootste gedeelte van de 20e eeuw, waar ze de verschillende grote momenten van de oorlog meemaken: de swing van de jaren '30, WOII, de hippietijd etc...

Mijn oordeel:
Ik heb het boek gelezen min of meer op basis van de bespreking op de Boleuzia blog. Somehow was ik wel vergeten dat Homer en Langley echt bestaande figuren waren. En eigenlijk was dat wel goed, want er wordt inderdaad nogal wat literaire vrijheid genomen. Ze leven veel langer en nemen in zekere zin meer deel aan de maatschappij dan ze in het echt deden. Dat geeft aan het verhaal ook een veel breder draagvlak. Op deze manier zien we in hun verhaal de geschiedenis van de 21e eeuw grotendeels voorbijtrekken en wordt er door kleine momenten ook kritiek geleverd op die Amerikaanse geschiedenis.

Als personages zijn het ook zeer dankbare figuren. Homer is als muzikant de romanticus, de poëet terwijl Langley de excentrieke, zakelijke verzamelaar is met een missie! Hun onconventioneel omgaan met de alledaagse realiteit heeft wat aantrekkelijks. Tot op zekere hoogte. Aan het einde zie je hun verval steeds sneller gaan en het einde is zelfs akelig.

Doctorow is duidelijk een goed verteller en ik heb dit zeer graag gelezen. Soms is het een beetje ongeloofwaardig wat ze allemaal doen en hoe lang ze het volhouden, maar een goed verteld verhaal mag dat af en toe zijn. Op zijn beste momenten is het boek een spiegel voor onszelf en het beeld is niet altijd mooi...

Eindoordeel:
****

Smartlap - Joep Van Muylder

In't kort:
Chiel (short for Michiel) is werkloos en wordt op een dag, door zijn beste vriend en louche manager Walter, de job van z'n leven aangeboden: chauffeur van Ray Lorca, een uitgerangeerde Vlaamse schlagerzanger die een comeback gaat maken.

Wat volgt is de posingen van Walter om van Ray een winstgevend product te maken, vooral door langs allerhande pensenkermissen, Vlaamse foren en andere hersendodende brasserieën Ray weer op de kaart te zetten.

Chiel valt in tussentijd voor de charmes van Dina, de dochter van Ray die het smartlapwereldje al evenzeer verafschuwt als Chiel.
Mijn oordeel:
Ik kende deze schrijver totaal niet, maar vond het schaap en de titel intrigerend genoeg om het uit de bieb te ontlenen.

Briljant is het nergens, grote literatuur zeker niet (maar dat pretendeert het ook niet te zijn) en het wil te veel grappen op ons afsturen om een uitstekende satire of parodie te zijn. Maar omdat er zoveel grappen zijn, zijn er ook wel een aantal geslaagd te noemen. We stellen ons bovendien allemaal wel genoeg vragen over dat door Eddy Wally's, Willy Sommersen en andere Laura Lynns bevolkte wereldje en het is leuk er op te 'schijten'. Maar dat is voor mij niet een hele roman lang leuk. Als je dat wegneemt, zijn de personages onvoldoende diepgaand en wordt er vooral gemikt op de instant lach dan op een goed geschreven boek.

Dit gezegd zijnde: Ben Elton heeft zo heel wat boeken volgeschreven en die waren ook niet allemaal de hele tijd super. In Vlaanderen zijn er te weinig van dit soort schrijvers en uiteindelijk is dit boek goed genoeg en was het voldoende entertainend om toch te hopen dat het hier niet bij blijft. Maar dan beter gedoseerd.
Eindoordeel:
***