De mooiste zonsondergang van de wereld

Genre: reisverhaal

Het boek: op http://www.bol.com/ staat het volgende: "(..) Karel is een toerist die geen toerist wil zijn. Hij ergert zich aan de andere toeristen, maar bewandelt wel dezelfde paden. Hij weigert zich te onderwerpen aan regels en tijdsschema's, maar wil 's avonds wel comfort en lekker eten. Hij denkt dat niemand reist als hij, maar overal ziet hij mensen die dezelfde gidsen gebruiken. Reizen is soms geen pretje voor Karel, toerist tegen wil en dank. Als toerist en journalist reisde Karel Michiels naar de meest uiteenlopende plaatsen. Overal vond hij het prachtig, maar soms net zo goed afstotelijk. Die haat en die liefde probeert hij te vatten in verhalen die even indringend als ontroerend kunnen zijn, even brutaal als hilarisch." Beter had ik het zelf niet kunnen zeggen.

Mijn oordeel: ik weet nog steeds niet wat ik van dit boek moet vinden.

Michiels beschrijft een heleboel reizen, van 1989 tot 2002, in aparte hoofdstukjes. Maar die zijn van verschillende kwaliteit. Het ene moment denk je ''pff, kan ik even goed,'' terwijl het volgende hoofdstukje dan weer briljant is. Zijn verhaal over Andalusië (nota bene op hetzelfde moment dat ik er was) is het beste in de bundel, en ook de Kreta-verhalen zijn de moeite waard. Andere, zoals die over Lissabon en Tunesië, zijn dan weer een stuk minder.

Al bij al wel een aangenaam boek, ook al moet je soms even op de tanden bijten. Of gewoon een hoofdstukje overslaan, dat kan uiteraard ook.

Eindoordeel: ***

Interessante discussie: burgerrecensenten

Blijkbaar is het genre van de internet recensies in het Nederlandstalige gebied nog niet zo heel erg oud.

Echter wel oud genoeg om al een beetje een kleine polemiek te krijgen tussen voor- en tegenstanders.

Zorex wees me op de volgende discussie. Altijd leuk leesvoer.

Lees vooral ook de discussie zelf eerst voor je het volledige stuk leest.

Best leuk, dus.

Barney's version - Mordecai Richler

Barney Panofsky, een oudere, Canadese tweederangs televisieproducent van joodse afkomst besluit zijn memoires te schrijven omdat die van zijn gezworen vijand, waarin deze hem van moord beschuldigt, op het punt staan te verschijnen.

Zijn verhaal wordt echter vooral getekend door de drie huwelijken die hij achter de rug heeft. Op een uitermate cynische manier vertelt Barney Panofsky over de mensen die zijn pas kruisten en de werelden waarin hij verzeild raakte.

Hoe ironisch, zwartgallig en hulpeloos 'angry' hij ook is, uit alles blijkt een onwaarschijnlijk grote liefde voor het leven. Barney is een spetterend personage, een misantroop met een hart. Ondanks zijn (grote) kleine kantjes, ga je houden van deze exuberante figuur.

De humor is bijtend, slim en alomtegenwoordig, maar wat dit boek echt groots maakt, is de melancholie. Zelden mooier beschreven dan hier.

Dit is mijn onbetwiste boeken-nummer-1.

Mordecai Richler kreeg hier niet voor niets één van de grotere literaire prijzen uit Canada voor.

Beoordeling: *****

Het gouden kompas - Philip Pullman

Trilogie: Het gouden kompas (oorspr. His dark materials)

1. Het noorderlicht (oorspr. The Golden Compass)
2. Het listige mes (oorspr. The Subtle Knife)
3. De amberkleurige kijker (oorspr. The Amber Spyglass)

Dit is Thea Beckman's Kruistocht in Spijkerbroek ontmoet Tolkien's Lord of the Rings. Dit is J.K.Rowling's Harry Potter ontmoet Douglas Adam's Hitchhiker's Guide to the Galaxy.

Dit is een trilogie die je zelfs na de laatste bladzijde nog niet loslaat. Dit zijn, van alle boeken die hier al besproken zijn, diegenen die je zeker zou moeten lezen. En... dit is warm aanbevolen door Katia!


Heb je nog meer redenen nodig?

Een bespreking lees je hier.

En de verfilming van deel I krijgen we hier hopelijk eind december in de zalen (verfilmd door New Line, welbekend van LOTR, met o.a. Nicole Kidman, Daniel Craig en Sam Elliott in de hoofdrollen).

Beoordeling: *****

Europa in oorlog - Norman Davies

Genre:
Geschiedenis / Oorlog

Om op de Band of Brothers vraag verder te gaan (zie daar in de comments): zelfs in de non-fictie blijkt er zeer veel fictie te sluipen. Of andergezegd: Norman Davies toont hier mooi aan hoe iedereen eigenlijk alleen maar onthoudt wat hij wil onthouden. Hoe zelfs de ergste feiten jarenlang verdoezeld worden. Hoe zelfs tot op de dag van vandaag het exacte verhaal niet gekend is.

Wat was de grootste militaire operatie in Europa? Niet D-Day. Wat was het grootste concentratiekamp in Europa? Niet Auschwitz. Wat wist ik over de Tweede Wereldoorlog? Niet bijster veel, zo bleek na het lezen van dit boek.

Norman Davies geeft een antwoord op deze en vele andere vragen Europa. En mijn al te simplistische beeld over de strijd tussen goed en kwaad (de geallieerden tegen de nazi's), bleek akelig dicht bij de hedendaagse rethoriek uit de actuele wereldpolitiek te komen.

In dit zeer vlot leesbare boek zet de auteur de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog uiteen volgens een vijftal duidelijke thema's: geografisch, militair, ideologisch, politiek en moreel.

Een aanrader!

Beoordeling: ****

Band of Brothers - Stephen Ambrose

Genre:
Geschiedenis / oorlog

In 't kort: dit boek (voor alle duidelijkheid, het boek was er een tiental jaar eerder dan de serie) verhaalt de geschiedenis van de Easy-compagnie, 506de regiment, 101ste Luchtlandingsdivisie doorheen de Tweede Wereldoorlog. De compagnie werd opgericht in 1942 en uiteindelijk ontbonden in 1946, en was betrokken bij alle belangrijke Amerikaanse gevechten in de Europese zone. Easy werd als één van de eersten gedropt boven Normandië, de dag voor D-day. Daarna ging het naar Carentan (ook Normandië), waar ze mee hielpen een bruggehoofd te slaan. Na een verkwikkende rustpauze ging het naar Eindhoven en Arnhem voor operatie 'Market Garden', en dan in quasi één moeite daar naar Bastogne, om het Von Rundstedt-offensief een halt toe te roepen. En alsof dat nog niet genoeg is, is Easy ook één van de eerste om Hitlers Adelaarsnest in Berchtesgaden uit te roken.

De auteur: Ambrose is hoogleraar geschiedenis en heeft een tijdlang de Boyd-leerstoel bekleed aan de universiteit van New Orleans. Hij schreef heel wat boeken over de Tweede Wereldoorlog. Ik las van Ambrose eerder D-Day (**** 1/2), een omstandig en zeer uitgebreid verslag van de voorbereidingen, de gebeurtenissen op de dag zelf en de afwikkeling van 6 juni 1944.

Mijn oordeel: Band of Brothers is een al even omstandig verslag van het wedervaren van Easy, van bij hun opleiding tot het einde van de oorlog. Ambrose laat heel wat ex-Easy-leden aan het woord, en heeft ook oog voor de kleine details en de pittige anekdotes, zonder het grotere kader uit het oog te verliezen. In het begin word je wel om de oren geslagen met heel wat namen, wat het niet echt makkelijk om volgen maakt. Maar al snel heb je door dat Ambrose steeds dezelfden aan het woord laat (degenen die het overleefden, quoi), en vallen de puzzelstukjes wel in elkaar.

Ambrose heeft niet alleen oog voor de feiten en de anekdotes, maar gaat ook dieper in op de psyche van een frontliniesoldaat, zijn angsten, dromen en bekommernissen.

En dat alles heel erg vlot geschreven, in duidelijk afgebakende hoofdstukken. Alleen spijtig van de soms erg storende vertaal- en schrijffouten, wat het boek toch een half puntje kost.

Van dit boek is ook een prestigieuze televisiereeks gemaakt door Steven Spielberg en Tom Hanks, die op dit moment in mijn DVD-speler zit. Visueel heel indrukwekkend, maar af en toe wordt een loopje genomen met het boek, om het geheel wat spannender en Hollywoodiaanser te maken.

Beoordeling: boek ****, dvd-reeks **1/2

Molvanië - Cilauro, Gleisner & Sitch

Genre:
Reisverhaal

In 't kort:
Dit boek is een reisgids over Molvanië, dat zich situeert in het Oostblok, tussen Slovenië, Slovakije, Polen, Duitsland, Oekraïne, Wit-Rusland, Kirgizië, Turkmenistan en Vladivostok. Naast nuttige weetjes over de vaderlandse geschiedenis (over de Gladbaagdynastie en diens Gouden Eeuw (720-988 na Chr) of de 13-Jarige staking, krijgen we ook een portret over de 'vader van modern Molvanië,' Szlonko BusjBusj.
We krijgen ook een lijstje met handige uitdrukkingen (Sprufki Doh Craszko, wat ruik ik toch), tips over restaurants en accomodatie, zoals Hotjl Palfvi, en andere uit-tips, zoals het Museum voor Middeleeuwse Tandheelkunde in Vajana, in de Molvanische Alpen.

Mijn oordeel:
Je hebt het al geraden, dit is een satire op de Lonely Planet-reisgidsen, met een heleboel onzin na elkaar. Heel erg origineel, maar op den duur wel vermoeiend. Het is sowieso al niet vanzelfsprekend om een reisgids echt te gaan lezen, maar hier moet je voortdurend alert blijven en de aandacht er volledig bij houden. Verder kan ik enkel Bill Bryson nog citeren, die dit boek 'ongelooflijk origineel en ontzettend grappig ' vond, blijkt uit de cover.

Beoordeling: ****

De onverschilligen - Alberto Moravia

Dit boek was het debuut van de Italiaanse auteur Moravia, in 1929, en verscheen onlangs in de reeks 'Verboden Boeken' van De Morgen.

In 't kort: we volgen gedurende drie dagen een gezin (bestaande uit moeder, dochter en zoon), de minnaar van de moeder en haar beste vriendin. Het gezin staat aan de rand van het faillissement, maar wil dat eigenlijk niet beseffen. Wanneer ze zich uiteindelijk toch bewust worden van hun problemen, probeert het gezin daar op alle mogelijke manieren onderuit te komen, vooral langs de vermogende minnaar van de moeder.

Maar de onderlinge relaties tussen alle hoofdpersonnages worden gekenmerkt door een enorm gebrek aan communicatie, waarbij geen van hen zijn gevoelens op een adequate manier kan of durft uiten.

Het boek stopt abrupt, en als lezer krijg je geen sluitend antwoord op hoe het de hoofdpersonnages uiteindelijk vergaat.

Mijn oordeel: mensen die me een beetje kennen, weten dat ik graag 'closure' heb bij een boek of film, maar hier heeft dat gebrek eraan me niet echt gestoord. Je hebt als lezer genoeg kennis over de personnages opgedaan om te weten dat het meer dan waarschijnlijk niet goed met hen afloopt.

De roman is een aanval op de Italiaanse middenklasse uit die tijd (de jaren '20) en diens schijnheiligheid en huichelarij. De fascisten en hun vitalisme keurden dit pessimistische boek af en plaatsten het op de lijst van verboden boeken.

Dat dit boek ooit verboden is geweest, lijkt moeilijk te geloven. Een teken van de veranderde tijden, ongetwijfeld. Veel schokkends staat er niet, behalve het feit dat op praktisch elke pagina het woord 'onverschillig' wordt vermeld, en dat dat op den duur wel wat gaat tegensteken. Dit lijkt me een vrij gewoon boek, voor mij dan ook niet meer dan drie sterren waard.

Beoordeling: ***

Toby Litt - Deadkidsong

Genre: psychologische thriller.

In het kort:

Deadkidsong gaat over "Gang", een groep van vier jongetjes, die er nogal militaristische gedachten en gewoonten op na houdt. Iedereen heeft in zijn jonge jongens/meisjesjaren dit soort "bondjes" gehad, maar in dit boek gaat het allemaal net iets te ver....met dodelijke afloop.

Mijn oordeel:

Ik wilde al heel lang eens een boek van Toby Litt lezen. Vond het zo grappig dat elk nieuw boek van hem met de volgende letter in het alfabet begint. Dit is zijn vierde dus.

Het verhaal wordt heel traag opgebouwd. Alhoewel ik dat meestal juist prettig vind (Ik heb "De boeken der kleine zielen" van Louis Couperus met veel zin uitgelezen!), vond ik het bij dit boek wat irriterend. Ik had de eerste 200 pagina's zoiets van: "En nu mag er wel eens wat gebeuren mensen!! Er was op de achterflap beloofd dat er doden zouden vallen!!" Maar misschien ben ik teveel gewend aan detectiveverhaaltjes ;-)
Anyway, ik ben toch door blijven lezen. Meer naar het einde toe werd het verhaal steeds boeiender en greep het echt naar de keel. De jongetjes gaan echt rare dingen doen en ontpoppen zich tot ware psychos. Een knap staaltje kinderpsychologie.

Jammer dus dat ik de eerste helft van het boek nagelvijlend heb zitten te lezen, terwijl het verhaal op zich geweldig is. Als ik een regisseur was, zou ik meteen de filmrechten kopen en er een film van maken. Alleen zou ik Stephen King voor het scenario laten tekenen.

Beoordeling:

** (eerste 200 pag) + **** (laatste 250 pag) / 2 = ***

Het laatste raadsel van Fermat - Simon Singh

Genre:
Wiskunde

In 't kort:
In de zeventiende eeuw pende de Franse wiskundige Pierre de Fermat in de marge van een van zijn handschriften een wiskundige (en op het eerste gezicht erg eenvoudig ogende) stelling neer. Een bewijs geeft hij er niet bij, naar eigen zeggen wegens plaatsgebrek. Die kleine, slordige kanttekening houdt vervolgens gedurende drieënenhalve eeuw de wiskundige gemeenschap in de ban. Een hele galerij aan wiskundigen - waaronder een aantal zeer grote namen - bijt zich de tanden stuk op de zoektocht naar een bewijs. In 1994 slaagt de Britse wiskundige Andrew Wiles erin, maar niet nadat een eerdere op het eerste gezicht succesvolle poging van hem gesneuveld was.

Mijn oordeel:
Een heerlijk boek: de geschiedenis van de de laatste stelling van Fermat bevat zoveel verrassende wendingen en kleurrijke details dat het soms lijkt alsof je fictie aan het lezen bent. Een romanauteur zou de plotlijn niet beter hebben kunnen uittekenen. Daarnaast (eigenlijk: erdoorheen geweven) geeft het boek bovendien ook een overzicht van de geschiedenis en de hoogtepunten van de wiskunde, en dit op een zeer toegankelijke en verhalende manier.

Het is duidelijk dat je een interesse voor wiskunde en wiskundige fenomenen moet hebben als aan je dit boek begint. Voorkennis is echter geenszins vereist: Singh houdt het allemaal zeer toegankelijk (voor iemand die al wat populair-wetenschappelijke boeken over wiskunde achter de kiezen heeft soms zelfs wat te toegankelijk) en legt alles netjes uit. Bovendien is ook de formulering van de stelling zelf door een tienjarige te begrijpen (wat overigens eens te meer bijdraagt tot de romantiek van de geschiedenis van de stelling).

Een praktische noot: ik heb het boek in het Nederlands gelezen, en weet dus niet hoe het zit met de stijl van het oorspronkelijke boek. De vertaling is echter uitstekend.

Beoordeling: ****

Dead Famous - Ben Elton

Genre:
Detective / Fictie / Satire / Whodunnit

In 't kort:
Er wordt een moord gepleegd in het "Big Brother"-huis (en de moordenaar bevindt zich waarschijnlijk dus nog in het huis), maar het programma gaat gewoon door (de kijkcijfers weet je wel).

Mijn oordeel:
Dit is Ben Elton op zijn best: het boek begint als een vlijmscherpe en ongelofelijk accurate satire op het hele "Big Brother"-gebeuren en de bordkartonnen BV- of BN-wereld die daarrond hangt (Eltons satire is hier nog een graad of twee scherper dan in "Chart Throb", cf. de bespreking op deze blog). De manier waarop Elton de personages hier neerzet is tegelijkertijd hilarisch en zo akelig precies dat je er rillingen langs je ruggengraat van krijgt (om een idee te krijgen: de karakteriseringen hebben een hoog Little Britain-gehalte). Absolute voorwaarde om het bovengenoemde ten volle te kunnen smaken is wel dat je het boek in het Engels leest: Elton speelt namelijk op meesterlijke wijze met de dialecten van zijn personages (ook dat kunstje doet hij trouwens nog eens lichtjes over in "Chart Throb"). Die dialecten maken dat het boek slightly more demanding is om te lezen (toch als je alle nuances wil smaken), maar we praten nog steeds over Ben Elton, dus onder de 40p/h zakt je leestempo niet.

De BB-satire is echter slechts één kant van het boek: halverwege ontwikkelt het verhaal zich tot een zeer spannende en meeslepende whodunnit, waardoor het boek bij momenten unputdownable wordt. Dat de ontknoping wat vergezocht is (al lopen de meningen daarover uiteen) neem je er graag bij. Een must-read.

Beoordeling: ****

Catch 22 - Joseph Heller

Genre:
Historische roman / Oorlogsroman

In 't (heel) kort:
"Catch 22" is het verhaal van Yossarian, een bombardeur in WO II, die steeds meer doordrongen raakt van de absurditeit van oorlog.

Mijn oordeel:
Dit is voor mij het ultieme boek, het boek der boeken. "Catch 22" is een boek dat me tot in mijn diepste wezen heeft geraakt: het is tegelijkertijd hilarisch, schokkend wreed, ongelofelijk ontroerend, en het eindigt in een staat van oprecht, puur en intens geluk. Ik weet dat ik lyrisch, extatisch en over de top klink (alsof ik aan de LSD zit, quoi) en dat ik met de daardoor gecreëerde verwachtingen het leesplezier van toekomstige lezers alleen maar kan hypothekeren, maar dat is dan tough titty: this is how I feel about "Catch 22".

Toch een cautionary note: dit boek is geen easy reading, zeker niet in het begin, wanneer je nog in het verhaal moet komen, en moet wennnen aan Yossarians idiosyncratische manier van vertellen en dito levensstijl. Bovendien is het best een lang boek (443pp.). But it is so worth the read...

Weetje:
De idiomatische uitdrukking "catch 22", wat zoveel betekent als "een no-win situatie", is afgeleid van dit boek.

Beoordeling: *****

The Naming of the Dead - Ian Rankin

Genre:
Detective / Thriller

In 't kort:
Detective Inspector John Rebus zit opgescheept met de (schijnbare?) zelfmoord van een MP en een seriemoordenaar die het op verkrachters heeft gemunt, en dat terwijl in Edinburgh net de G8-leiders bij elkaar komen, de veiligheidsmaatregelen draconisch zijn en Rebus' oversten liever geen vervelend moordonderzoek aan hun hoofd hebben. Voor Rebus' collega Siobhan Clarke wordt het persoonlijk wanneer haar moeder gewond raakt in een van de antiglobalistische betogingen.

Mijn oordeel:
Ian Rankin is wat mij betreft een van de beste (zoniet de beste) detective-auteur van het moment. Toegegeven, het feit dat zijn hoofpersonage een wat oudere, norsige inspecteur is met een tragisch liefdesleven die op zijn 'hunches' afgaat, de officiële politieregels aan zijn laars lapt en daardoor regelmatig overhoop ligt met zijn superieuren, is weinig origineel (Frost or Morse anyone?), zeker als je daar nog een sidekick aan toevoegt (in dit geval Siobhan - spreek uit: Shi-vaughn) die enerzijds grote bewondering heeft voor haar baas, maar anderzijds ook de druk voelt om te conformeren aan de norm binnen het politiebureau. Wat Rankin echter zeer sterk maakt is dat hij altijd zijn huiswerk doet: hij researcht het onderwerp dat als achtergrond voor het verhaal dient, en kan daar dus ook met verstand van zaken over spreken. In dit specifieke geval slaagt hij er bijvoorbeeld heel erg goed in om de beklemmende sfeer in Edinburgh ten tijde van de G8-top te karakteriseren: er is een gigantische politiemacht op de been, die in een staat van oorlog leeft met de antiglobalisten, de anarchisten, de punks etc. (Dat ik het boek gelezen heb ten tijde van de laatste G8-top in Duitsland zal ook wel geholpen hebben bij mijn inlevingsvermogen, maar goed.) En daarnaast zit er met de relatie van Siobhan tot haar ouders ook een sterke emotionele lijn in, wat in de andere Rebus-romans al eens durft ontbreken. De ontknoping is een beetje zoals alle ontknopingen in detectives: plots klikt alles netjes in elkaar. Ze is dus ook ondergeschikt aan het middendeel van het boek. Dat is wat mij betreft zeer sterk.

Beoordeling: ****

Down Under - Bill Bryson

Ook verschenen als "In a Sunburned Country"

Genre:
Reisverhaal

In het kort:
Bill Bryson reist door Australië en vertelt over zijn ervaringen in dit wonderlijke land.

Mijn oordeel:
En hij doet dat wederom goed.

Bill Bryson heeft op mij de uitwerking dat ik geboeid blijf lezen, aan sneltreinvaart en dat ik bovendien steeds méér wil weten. Hij is als die zeldzame soort van boeiende middelbare schoolleerkrachten die zo boeiend over hun vak vertelden, dat je vanzelf al de moeite deed om er voor te leren.

Met plezier kennis opdoen, heet dat.

Op de keeper beschouwd past Bryson steeds hetzelfde trucje toe, dat klopt, maar anders dan bij, pakweg, andere formuleschrijvers als Dan Brown, krijg ik bij Bryson géén braakneigingen en heb ik niet de neiging om het boek op te vreten om het ook fysiek te laten verworden tot wat het eigenlijk is (ik laat dit verder aan jullie verbeelding over). Het is steeds een prettig weerzien met een briljant en onderhoudend verteller. Net als bij "A Short History of Nearly Everything" opent hij de deur naar een boeiende wereld. Het is aan de lezer om achteraf te besluiten of hij de kamers, waar deze deuren toe leiden, wil bezoeken of niet.

Eindoordeel:
****