7 Seconds or less - Jack McCallum

Genre: moeilijk te zeggen. Biografie van een team, als zoiets al bestaat.

In't kort: We volgen het basketbalteam Phoenix Suns tijdens het seizoen 2005-2006, voor en achter de schermen. De Phoenix Suns staan bekend om hun aanvallende speelstijl, en verbazen vriend en vijand met hun uitstekende resultaten. Sportschrijver Jack McCallum (senior basketball writer bij Sports Illustrated) kreeg het privilege om dit team gedurende het volledige seizoen van heel dichtbij te volgen, van de eerste training tot de laatste toespraak in de kleedkamer.


Mijn oordeel: McCallum is zich ten zeerste bewust van zijn privilege en laat zijn lezers ten volle meegenieten. Het boek begint 'in medias res', bij de start van de playoffs, en we krijgen een gedetailleerd verslag van elke dag tijdens die playoffs: elke wedstrijd, elke training, elke conversatie, elke coaches-vergadering wordt gevolgd en besproken. Daartussen komen enkele flash-backs naar het begin van het seizoen. McCallum zet ook elke belangrijke pion even in de schijnwerpers: de eigenaar, de hoodcoach, de sterspelers, ze komen allemaal aan bod. Doordat McCallum dit genuanceerd maar gedetailleerd beschrijft, krijg je als lezer een mooi beeld van hoe het er in een professioneel topteam echt aan toe gaat. En da's soms erg verrassend.

Eindoordeel: ****1/2

Shakespeare - Bill Bryson

Genre: biografie

In het kort: Bryson probeert aan de hand van vaststaande feiten (en dat zijn er verbijsterend weinig) het leven van 's werelds beroemde bard te reconstrueren. Daarnaast geeft hij ook een beeld van het Engeland van Williams tijd, waarbij onder meer de monarchie, het dagelijkse leven en het theater-leven de revue passeren.

Mijn oordeel: Een typisch Bryson-boek. Eens een fan, altijd een fan, en ik ben er duidelijk één. In zijn bekende stijl (veel tongue-in-cheek) voert hij de lezer mee naar 1600 in Londen en Stratford, en door middel van enorm veel relevante details maakt hij zijn lezer eigenlijk tot ooggetuige van Shakespeares leven. En het beste houdt hij voor het laatst: in het slothoofdstukje weerlegt hij alle anti-Shakespeare-theorieën (dat Shakespeare eigenlijk een samenwerking was van een aantal schrijvers, of dat het een schuilnaam was voor Christopher Marlowe, bvb).

Eindoordeel: ****

Dooi - Rascha Peper

Genre: roman

In het kort:
Het is een koude winter. Het heeft stevig gevroren.
Ruben zit met zijn woonboot vast in het Ijsselmeer. Het ziet er in eerste instantie niet naar uit dat hij snel weg kan, wat hem behoorlijk chagerijnig maakt. Hij is toch al niet zo`n fleurig mens.
Zijn verblijf krijgt weer zin als hij een schaatster ontmoet. Tot zijn ongenoegen treedt tegelijkertijd de dooi in.

Mijn oordeel:
Je moet er van houden, maar ik ben ieder geval helemaal weg van Rascha Peper.
De manier waarop ze met weinig woorden de typisch-Hollandse setting en de gemoedstoestand van haar, veelal misantropische pessimistische, hoofdpersonages neerzet is fantastisch. Ik krijg hele levendige beelden bij haar verhalen. Een teken van `er goed in zitten`.

Dit verhaal heeft een erg boeiend & spannend plot, opgebouwd uit een minumum aan elementen. Zo zijn er maar 3 personages en speelt alles zich af in én vlakbij de ingevroren woonboot. Juist door deze basic ingredienten, weet de schrijfster haar kleine roman ( 160 pagina`s) beklemmend en meeslepend te maken.
Ik vind het tussen de toch vaak dikke pillen door een heerlijk boekje.

Eindoordeel:
****

Grote vragen in de wetenschap - Harriet Swain

In het kort:
Zoals de titel al aangeeft worden er in dit boek `de grote vragen uit de wetenschap` belicht (niet per se beantwoord!!)
Vragen als: Kunnen we honger uitbannen? Is er leven op andere planeten? Waarin verschillen mannen van vrouwen?

Elke vraag wordt behandeld door een journalist en vervolgens een wetenschapper die een gerenommeerde staat van dienst op dit terrein hebben.

Mijn oordeel:
Er wordt heel helder antwoord gegeven op de vragen. Je leert waar men staat in het onderzoek naar deze onderwerpen. En vooral dat er nog een hele hoop te onderzoeken valt!!

Met name de bijdrage van de journalisten vond ik leerzaam.
Met enige algemene ontwikkeling is alles goed te lezen en te begrijpen. Prettig is ook dat er niet heel erg uitgewijd wordt. Iedereen heeft 5 pagina`s tot zijn beschikking, wat het lekker to-the-point maakt. Elke vraag wordt dus in 10 pag. behandeld.

Na het lezen van dit boek weet ik waar de wetenschap op verschillende gebieden staat en welke vragen er wel/niet beantwoord zijn en wat dat antwoord dan is.
Wat mij vooral opviel was dat men bij het beantwoorden van vraagstukken vaak de evolutietheorie van Drawin als uitgangspunt neemt. Hypothesen omtrent (deel)vragen worden veelal verworpen omdat ze in strijd met de evolutietheorie zijn. Mijn reactie was: `Is het wel zo verstandig om alles daaronder te scharen?`

Eindoordeel: *****

P.S. Harriet Swain heeft ook een boek samengesteld `De grote vragen in de geschiedenis`.

House to House - David Bellavia

Genre: oorlog, Irak

In het kort:

Dit boek, door David Bellavia, geeft een ooggetuigenverslag van zijn eigen belevenissen als Staff Sergeant 2nd Infantry Regiment 1st Infantry Division tijdens de Amerikaanse inval in Fallujah (Irak) in november 2004. David Bellavia werd vanwege zijn acties in Fallujah voorgedragen voor de Medal of Honor en het Distinguished Service Cross. Na zijn militaire loopbaan heeft hij het Vets For Freedom Action Fund mede opgericht. Een organisatie die zich inzet voor de rechten van veteranen.

Het Boek:

Na wat inleidende hoofdstukken over enkele voorgaande acties van David en karakterbeschrijvingen van zijn kornuiten gaat het merendeel van het boek over de inval in Fallujah en hoe hij dat allemaal beleefd heeft. Het geeft een diepgaand inzicht in de huidige mentaliteit van de moderne soldaat in het Amerikaanse leger. Nu heb ik veel boeken gelezen over de soldaat in de 2e wereldoorlog en meen me zelf daar een redelijk beeld van te kunnen vormen. En als ik die twee mentaliteitsbeelden met elkaar vergelijk moet ik zeggen dat een en ander mij verontrust. Ten eerste het totale ontbreken van inzicht, door de frontlinie soldaten, in de Iraakse cultuur. Alle hoofddoekjes zijn hetzelfde en moeten allemaal teruggezonden worden naar hun schepper. Ze zijn allemaal suicidaal en aan de drugs verslaafd. Ten tweede kan er geen zin worden uitgesproken of er staat iets in van "Fuckin A" of "Hooah!". Het "Fuck" gebruik wordt blijkbaar na elk woord in elke gesproken zin gebruikt. Een modernisme wat me de laatste tijd in het Nederlandse taalgebruik ook zo gaat storen. Er zit in dat taalgebruik iets waaruit blijkt dat het de huidige Amerikaanse soldaat totaal ontbreekt aan respect voor de "vijand", zijn vrienden en zijn leiders. Om niet te zeggen dat hij overloopt van eigendunk. Ik vind dat niet passen. Maar ja, de Amerikaanse cultuur is wat dat betreft de laatste 60 jaar dramatisch veranderd en dat belooft helaas niet veel goeds voor de toekomst.

Mijn oordeel:

Wil je precies weten wat er zich met David en zijn kameraden heeft afgespeeld in Fallujah dan is dit verplichte kost. De gevechtsbeschrijvingen zijn rauw, eerlijk, openhartig en uitputtend (in dubbele zin) en geven inzicht in de microcosmos van David. Zoek in dit boek geen "big Picture" van de Amerikaanse oorlogsmachine in Irak. Het is hoe hij het beleefd heeft en hoe hij er uit gekomen is. Geschonden en wel.

David Bellavia aan het woord over Fallujah

Eindoordeel:

***1/2

A long way down - Nick Hornby

Genre: Roman

In't kort:
Het boek begint om het moment dat de 4 hoofdpersonages elkaar op het dak van een flatgebouw ontmoeten, alle 4 net klaar om zelfmoord te plegen. De ontmoeting zorgt er echter voor dat ze beslissen om 'de lange weg naar beneden' (de trap) te nemen.

Ze willen elkaar helpen, maar echt vlot blijkt dat niet te lopen. Mooi daarbij is dat zelfs uit de meest idiote omstandigheden altijd wel een inzicht volgt, zo blijkt.

Mijn oordeel:
't is een typische Hornby: LOL-grappig en vlot lezend. Volgens sommige critici rammelt het hier en daar een beetje (wat psychologische diepgang of geloofwaardige ontwikkeling van de personages betreft). Helemaal ongelijk hebben ze daarin misschien niet, maar mij heeft het niet echt gestoord. 't is een ideaal boek voor op vakantie of een regenachtig weekend.

Eindoordeel: ***

The highest tide - Jim Lynch

Genre: Roman

In't kort:
Dit is een prachtig coming of age verhaal van de 13-jarige Miles. Hij slijt zijn zomervakantie schelpentellend aan de baai waar hij woont. Steeds vaker begint hij echter bijzondere zeedieren te ontdekken. Zijn omgeving bombardeert hem daardoor zelfs tot de nieuwe Messias (wat uiteindelijk bijzonder grappige passages bij een sekte oplevert).

Hij vind het allemaal maar niets, behalve dan dat anderen ineens zijn passie voor mosselen en schelpjes lijken te delen. Toch is hij vooral bezig met de dingen die voor hem belangrijker zijn: Kan hij iets doen aan de nakende scheiding van zijn ouders? Geraakt hij korter bij zijn knappe buurmeisje? Vindt hij een manier om zijn luchtgitaar-spelende vriend te verstaan? En vooral: wat moet hij met de zondvloed die een bejaarde vrouw hem voorspelt?

Mijn oordeel:
Een heel warm boek. Bij momenten grappig, soms ontroerend. Ik beveel dit zeker aan. De hoofdpersoon herinnerde me een beetje aan J.S.Foer's Oskar Schell uit 'Extremely Loud And Incredibly Close', al is Miles eerder gewoon opgroeiend dan beschadigd. Jim Lynch schrijft trouwens in een bijzonder vlotte taal. Ik las de Nederlandse versie 'Hoogtij' en die is uitstekend.

Eindoordeel: ***1/2

De stad der blinden - José Saramago

Genre: Roman

In 't kort:
De bevolking in Lissabon wordt plotseling door een onbekende besmetting blind. De slachtoffers worden in een inrichting geïsoleerd. Al snel spelen zich daar verschrikkelijke taferelen af.

De groep blinden in het gekkenhuis wordt steeds groter en ontdaan van hun zicht, in erbarmelijke omstandigheden, nauwelijks van eten voorzien, vervallen de mensen in een beestachtige staat. Saramago vertelt over de smerigheid, uitwerpselen, urine, verstopte toiletten, menstruaties. Niet smakelijk. Wel goed.

Mijn oordeel:
Zo moet het inderdaad zijn, dacht ik, als dit echt gebeurt. En gebeurt dit eigenlijk allemaal al niet echt? Maar dan zonder het excuus van de aandoening? We willen de miserie in de wereld toch niet zien? Dus zijn we al ziende blind? Saramago doet geen moeite om de filosofische en morele kant van zijn verhaal te verstoppen. 't ligt er soms zelfs wat te dik bovenop, naar mijn smaak.

De beelden die hij oproept zijn tegelijkertijd sterk en walgelijk, fantastisch en gruwelijk. De schrijfstijl is soms ook ingewikkeld. Saramago dwingt om langzamer te lezen. Je kan niet zomaar voorbij aan de goorheid. Alleen op het einde stelt hij me teleur. Veel te soft. Hoopvol bijna. 't zal de klootzak in mij zijn die had gehoopt op de totale ondergang, niet de redding.

Eindoordeel: ***

De uitvinding van Hugo Cabret - Brian Selznick

Genre: Jeugdboek, fantasie, vriendschap, film

In 't kort:
1931. Hugo Cabret woont sinds de dood van zijn oom in de muren van een station in Parijs. Naast zijn werk aan de stationsklokken probeert hij een geheimzinnige automaat te herstellen die ooit van zijn vader was. Daarom steelt hij mechanisch speelgoed uit het winkeltje van een oude man, tot die hem betrapt en verplicht om hem te komen helpen. Dankzij Isabelle, een meisje dat door de oude man en zijn vrouw in huis genomen is, ontrafelt Hugo het geheim van zijn machine, en van de oude man.

Mijn oordeel:
Ik kreeg dit via Katia in handen. Het sprak me aan omdat het weer over een 'automaat' ging (cfr 'de schaakturk'), alleen lees je dit makkelijk in 1 uur uit. Dit jeugdboek kan je net zo goed een stripverhaal noemen. De vormgeving is fantastisch. Sommige stukken van het verhaal worden alleen maar in de vorm van tekeningen verteld, als was het een film. Het verhaal is trouwens een ode aan de eerste filmmakers. Ik hou er wel van wanneer de vorm ook iets over de inhoud zegt. Je ziet er hier meer van.

Eindoordeel: ***

De schaakmachine - Robert Löhr

Genre: Historische roman, schaken, automaat, moord

In 't kort:
Voor de verbijsterende ogen van keizerin Maria Theresia presenteert de eerzuchtige edelman Wolfgang von Kempelen zijn schaakspelende machine. Het is 1770 en tijdens de Verlichting zijn opvallende uitvindingen zeer in trek. En vergeleken bij Kempelens denkende 'schaakturk' valt elke ander uitvinding in het niet. Maar wat de grootste prestatie van de eeuw wordt genoemd, is in feite de grootste oplichterij van de eeuw. Want in de machine zit een dwerg verstopt.

Mijn oordeel:
Leest vlot. Sommige gebeurtenissen vond ik er wat bijgesleurd, maar al bij al was dit prettige lectuur die de spijsvertering tijdens de feestdagen heeft helpen bevorderen. Sommige recensenten noemen dit boek van dezelfde kwaliteit was als 'Het parfum'. Maar ik noem dat overdrijven en een percentje hebben op de verkoop van dit boek.

Eindoordeel: **

Broei - Thomas Legendre

Genre: Drama, Economie, Liefde

In 't kort:
"Een kennis stelt een bruisend weekend in Las Vegas voor en econoom Logan Smith voelt daar wel voor. Hij kan niet voorzien dat hij blackjacklessen zal krijgen van een prachtige, gevaarlijke, roodharige croupier. Ze heet Dallas Cole, en zijn leven wordt nooit meer hetzelfde.

Voor hij het in de gaten heeft, wisselt Logan de ingetogen sfeer van Pennsylvania in voor de zinderende hitte van de woestijn, een loopbaan aan de universiteit van Arizona en een turbulent huwelijk. Hij bijt zich uiteindelijk vast in zijn onderzoek en komt op het spoor van een nieuwe, schokkende, economische theorie. Maar terwijl zijn werk langzaam vorm krijgt, slaat Logans privéleven steeds verder uit het lood.

Broei is een roman over liefde, ambitie en consumptiedrang, en de wereld die we als gevolg daarvan creëren. Thomas Legendre mag worden vergeleken met de beste jonge schrijvers in Amerika, omdat hij in staat is diepgang te koppelen aan een overrompelende stijl en een vlijmscherp inzicht. Dit is een van die zeldzame romans waardoor je met nieuwe ogen naar de wereld kijkt."

Deze tekst stond op de kaft en ik dacht; pfft, het zal wel. Maar vermits alle andere boeken in huis me minder aanspraken, las ik uiteindelijk deze maar.

Mijn oordeel:
Ik heb het zo mogelijk in 1 keer uitgelezen. Ik wil niet geloven dat vrouwen zo verraderlijk kunnen zijn. Ik wil niet weten dat het er in de academische wereld echt zo doortrapt aan toe gaat. En ik wil niet langer aanvaarden dat ik zelf een deel ben van de 'consumptiemaatschappij'. Ik zal dit boek binnenkort nog eens lezen en dan moeten beslissen wie en wat ik geloven wil.

Ieder hoofdstukje brengt het verhaal van elk van de hoofdpersonages om de beurt verder. De academische lezing en 'discussie' op het einde zijn een absoluut hoogtepunt.

Eindoordeel: *** (slechts 3, omdat ik het eerst nog eens allemaal wil lezen, en omdat ik het einde een beetje soft vond)

The way the crow flies - Anne-Marie MacDonald

Genre: drama, thriller

In het kort: Het verhaal gaat over een familie die van Duitsland naar Canada verhuist. Vader Jack gaat daar op een militaire vliegbasis werken. Het gezinnetje is in het begin "shiny happy people", maar geleidelijk aan ontwikkelt elk familielid zijn eigen kleine en grote geheimen. Ook wordt er een moord gepleegd.

Mijn mening: Ik werd nieuwsgierig gemaakt door de achterkant van het boek: geheimen, een moord. Dat moest ik lezen! Haar eerste boek "Fall on your knees/Laten wij aanbidden" vond ik erg goed, dus dit smaakte naar meer.
Ondanks de +/- 750 dikbedrukte bladzijden ging ik aan het lezen. Maar ik ben maar tot pagina 126 gekomen.

Ik hou van langzame, kabbelende boeken, maar dit was tergend langzaam opgebouwd. Alles wordt in geuren en kleuren verteld. Maar dat moet voor mij een functie hebben, en dat had het hier naar mijn idee niet. En...er gebeurt maar steeds niets. Je leest tussen elke regel door dat er iets te gebeuren staat, maar het duurt maar en duurt maar.

Bovendien is het gezinnetje me net iets te shinny/happy. Nou zou dat gaan veranderen had de achterkant me beloofd, maar ook dat gaat me te langzaam. Ik wil crisis, geen geluk! Dan lees ik wel een bouquet-romannetje.
Anyway, tijdens het lezen voelde ik me steeds meer een hond die een worst voorgehouden krijgt, springt, maar 'm maar niet kan pakken.
Ik denk als het boek kort en krachtiger was geweest, ik het wel gepruimd had.

Eindoordeel: *