Genre: oorlog, Irak In het kort:
Dit boek, door David Bellavia, geeft een ooggetuigenverslag van zijn eigen belevenissen als Staff Sergeant 2nd Infantry Regiment 1st Infantry Division tijdens de Amerikaanse inval in Fallujah (Irak) in november 2004. David Bellavia werd vanwege zijn acties in Fallujah voorgedragen voor de Medal of Honor en het Distinguished Service Cross. Na zijn militaire loopbaan heeft hij het Vets For Freedom Action Fund mede opgericht. Een organisatie die zich inzet voor de rechten van veteranen.
Het Boek:
Na wat inleidende hoofdstukken over enkele voorgaande acties van David en karakterbeschrijvingen van zijn kornuiten gaat het merendeel van het boek over de inval in Fallujah en hoe hij dat allemaal beleefd heeft. Het geeft een diepgaand inzicht in de huidige mentaliteit van de moderne soldaat in het Amerikaanse leger. Nu heb ik veel boeken gelezen over de soldaat in de 2e wereldoorlog en meen me zelf daar een redelijk beeld van te kunnen vormen. En als ik die twee mentaliteitsbeelden met elkaar vergelijk moet ik zeggen dat een en ander mij verontrust. Ten eerste het totale ontbreken van inzicht, door de frontlinie soldaten, in de Iraakse cultuur. Alle hoofddoekjes zijn hetzelfde en moeten allemaal teruggezonden worden naar hun schepper. Ze zijn allemaal suicidaal en aan de drugs verslaafd. Ten tweede kan er geen zin worden uitgesproken of er staat iets in van "Fuckin A" of "Hooah!". Het "Fuck" gebruik wordt blijkbaar na elk woord in elke gesproken zin gebruikt. Een modernisme wat me de laatste tijd in het Nederlandse taalgebruik ook zo gaat storen. Er zit in dat taalgebruik iets waaruit blijkt dat het de huidige Amerikaanse soldaat totaal ontbreekt aan respect voor de "vijand", zijn vrienden en zijn leiders. Om niet te zeggen dat hij overloopt van eigendunk. Ik vind dat niet passen. Maar ja, de Amerikaanse cultuur is wat dat betreft de laatste 60 jaar dramatisch veranderd en dat belooft helaas niet veel goeds voor de toekomst.
Mijn oordeel:
Wil je precies weten wat er zich met David en zijn kameraden heeft afgespeeld in Fallujah dan is dit verplichte kost. De gevechtsbeschrijvingen zijn rauw, eerlijk, openhartig en uitputtend (in dubbele zin) en geven inzicht in de microcosmos van David. Zoek in dit boek geen "big Picture" van de Amerikaanse oorlogsmachine in Irak. Het is hoe hij het beleefd heeft en hoe hij er uit gekomen is. Geschonden en wel.
Eindoordeel:
***1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten