Genre: taalIn't kort: Opperlans is de taal om de taal, het nederlands dat je gebruikt om het plezier van de taal, het spelen ermee en niet het saaie droge communicatiemiddel.
Mijn oordeel: Dit boek werd als een van de favoriete boeken aangedragen daar Jan De Smet van De Nieuwe Snaar. Dat dit een favoriet boek van deze man is, hoeft niet te verbazen, want ook De Nieuwe Snaar maakt vaak leuke, taalgerichte liedjes die bol staan van creatief talgebruik. Vaak leuk om naar te luisteren, als het maar niet te lang duurt. De beperking maakt het leuk voor mij.
Zo ook met dit boek. En ik wik en weeg mijn woorden want dit was een (niet goedkoop) geschenk. Als je dit boek echt zou gaan lezen als een boek, dan word je er horendol van. Al die leuke spielereien met woorden en palindromen en rijmelarij en echt geen moment kom je tot rust met iets wat op een opbouwend stuk tekst lijkt. Dat is ook wat het boek hoort te zijn, een opeenstapeling van al dat taalgetover.
Ik ben de eerste om toe te geven dat ik vroeger (en nu ook nog wel af en toe) ook continu mensen 'ambeteerde' met mijn gerijm en het onophoudelijk toepassen van voor mij toen grappige maar voor anderen (laat ik me vertellen door zussen en zo) strontvervelende replieken die puur op het tot in den treure doorgedreven taalspel berustten. Als ik dit boek lees, dan weet ik nu hoe vermoeiend dat moet geweest zijn. :-) Dit boek doet met mij wat ik dus toen ook deed: onophoudelijk doordrammen.
Het is dus geen boek, jammer genoeg, waar ik heel warm voor loop, maar het is wel, als geschenk, op mijn lijf geschreven dus diegene die het me gegeven heeft, kent me op dat vlak wel goed... Of wilde me een spiegel voorhouden, haha.
Eindoordeel
Ik geef geen sterren omdat dat bij dit boek niet kan. Het is iets wat je af en toe vastpakt, even in bladert en de ene keer leuk maar de andere keer storend vindt. Ideaal om bij het toilet te leggen. Ergens tussen nul en vijf sterren dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten