We maken (opnieuw) kennis met een aantal personages uit The Crimson Petal and the White. Sommige leren we kennen in een vroegere periode, een aantal andere later.
Mijn oordeel:
Ik ben dit boek gaan lezen omdat ik, als lezer, geïntrigeerd was te weten te komen wat er met de personages zou gebeuren, omdat het boek TCP&TW zo vrij abrupt stopt en een heel aantal eindjes laat liggen.
Dit boek is, al geeft de auteur het slechts schoorvoetend toe, ook precies daarom geschreven. Maar, al worden een aantal mysteries opgehelderd (vooral in het laatste verhaal), heel veel wijzer worden we niet.
Dat is niet zo erg natuurlijk, maar daarnaast heeft het boek toch niet zo heel erg veel waarde voor mij. Het is bij lange na niet zo boeiend als de grote broer en ondanks dat de auteur beweert dat het makkelijk apart gelezen kan worden, kan dat m.i. toch niet. Als lezer voel je je toch een beetje bekocht, althans deze lezer, alsof het succes van zijn grote roman wordt uitgebuit.
Leuk dus voor de volledigheid, en leuk om de oude bekenden weer eens te zien maar eigenlijk een beetje een overbodig boek.
Eindoordeel:
**1/2
2 opmerkingen:
Ik vond het juist heel erg leuk om te lezen! Een beetje een niemendalletje, dat is waar maar nog steeds heel erg goed geschreven. Ik vond ook het voorwoord van de auteur ook geestig, waarin hij een aantal reacties, c.q. smeekbedes van zijn lezers beschrijft. Kortom, wel een aanrader voor wie van Michel Faber houdt en ik had het voor een prikkie in Martyrium (Amsterdam) gekocht.;)
Mja, ik vond The Crimson Petal etc... ook heel erg leuk en was misschien daarom een beetje teleurgesteld. Of te cynisch om te geloven dat hij het niet uit commerciële overwegingen heeft geschreven :-)
Een reactie posten