In't kort:Charles Cleasby is een eenzame, oude man. Alles in zijn leven staat in het teken van zijn grote held Horatio Nelson (die van de column), een van de grootste Britse helden ooit. Cleasby is er zelfs van overtuigd dat hij en Horatio parallelle levens leiden.
Dit boek toont Cleasbys pogingen om de ultieme hagiografie over Nelson te schrijven, waarbij hij alle negatieve zaken ook wil kunnen verklaren als positief. Het maakt hem stilaan gek.
Mijn oordeel:
Dit boek is tegelijk een psychologische studie van Charles Cleasby als bijna een geschiedenisles over Horatio Nelson. In Groot-Brittanië door iedereen gekend, hier, althans bij mij, veel minder bekend.
Dit maakt het al zeker een interessant boek. En net als in Sacred Hunger wordt het geen saaie geschiedenisles. Het kaderverhaal van Cleasby toont voornamelijk een zielige, wat autistische man die zo opgaat in zijn idolatrie van en spiegeling aan Nelson, dat negatieve zaken die hij oppikt over Nelson zich direct vertalen in zenuwaanvallen.
Leuk is hoe Unsworth ook de 'gewone mens' aan het woord laat over Nelson, in de figuur van Miss Lily, de typiste die hij heeft ingehuurd om zijn boek te helpen schrijven. Die gewone mens heeft het in deze tijd niet zo heeft begrepen op het heroische alleen maar vindt ook dat die helden van weleer soms gewoon onbeschofte boeren waren en weleens manieren konden geleerd krijgen, held of geen held.
Een intrigerend, leerrijk boek, en een goede karakterstudie ook, bovendien mooi geschreven met een traagheid die me wel beviel.
Eindoordeel:
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten