In 't kort: Maxwell Sim heeft het niet makkelijk: vers gescheiden van zijn vrouw, slechte relatie met zijn vader en gebrek aan goede vrienden met wie hij over zijn problemen kan praten. Wanneer hij de kans krijgt om als tandenborstel-verkoper helemaal naar de Shetland-eilanden te rijden, grijpt hij de kans aan om zijn leven te beteren. Hoe verder hij echter rijdt, hoe benauwder zijn situatie wordt.
Mijn oordeel: Als fan van Coe's werk viel dit boek mij behoorlijk tegen. Het verhaal bevat een aantal spitse en grappige elementen (hoe meer Sim naar het noorden reist, hoe eenzamer hij wordt & vervolgens begint hij tegen zijn GPS te praten (en zij praat terug)) en de reflectie over de tijd waarin wij leven (vele facebookvrienden, maar niemand om écht mee te praten als het niet goed gaat) is herkenbaar, maar het verhaal en hoofdpersonage konden me niet pakken. Ik denk dat de mix van humor en tragiek hier niet werkte. Zijn vorige boek "The rain before it falls" vond ik geweldig! Hopelijk is het volgende weer van die kwaliteit. Ik geef de moed niet op...
Eindoordeel: **