In 1974 loopt Yumi (joemi), de 14-jarige dochter van aardappelboer Lloyd Fuller en zijn Japanse vrouw Momoko, van huis weg, na een kortstondige, seksuele relatie met haar geschiedenisleraar.
25 jaar later, na een brief van Cass en na een derde hartaanval van Lloyd, een oude schoolvriendin, keert de ondertussen in Hawai belande Yumi terug naar het kille Idaho om haar zieke vader en dementerende moeder te bezoeken. Ze neemt daarbij haar drie kinderen, van drie verschillende vaders mee.
Op de boerderij van haar ouders duiken daarnaast ook de Seeds of Resistance op, een bende eco-terroristen die protesteren tegen GM voedsel en in Lloyd en Momoko helden van het organisch boeren zien.
Mijn oordeel:
Net als bij haar andere boek, "Mijn jaar van het vlees", toont Ozeki haar gave om goede personages neer te zetten en die te plaatsen in een groter moreel verhaal. Toen was het de vleesindustrie, nu is het de problematiek van het genetisch gemanipuleerde voedsel.
Alleen, waar in "Mijn jaar..." de balans goed zat, wil ze hier te veel vertellen: er is niet alleen het GM probleem, we hebben ook het pedofiliegeval, we hebben de problematiek van Cass en haar man die maar geen kinderen kunnen krijgen, we hebben de verschillende Seeds of Resistance die elk met hun problemen zitten, we hebben de racistische kant van het Amerikaanse platteland,...: er is een heleboel gaande dat Ozeki slechts moeizaam allemaal weet te incorporeren in haar roman. Momoko, bijvoorbeeld, verwordt zo tot een quasi slapstick figuur die sporadisch wordt opgevoerd maar volledig overvleugeld wordt door alle andere personages. Alsof ze niet bestaat. Terwijl het verhaal steunt op de terugkeer van Yumi naar huis, na 25 jaar... Op sommige plaatsen merk je ook de dat timing verkeerd loopt: niet moeilijk als er zich zoveel afspeelt.
Kortom: alle goede bedoelingen worden overspoeld door de veelheid aan personages, plots en subplots die allemaal aandacht moeten krijgen. En dat is jammer, want er zat een mooi verhaal in als er links en rechts wat minder personages waren geïntroduceerd. Sommige verhaallijnen waren er beter ook uit geknipt zodat andere dan beter uitgewerkt konden worden.
Eindoordeel:
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten